De Gemeenschap. Jaargang 1

[p. 343]

Raymond Radiguet

‘Il allait vivre heureux.’

Dit paardgetrappel op den dans der kimmen -
lang gedender over weedoms avond -
en 't scherp staccato van trompetten
gleed vreemd voorbij:
uw zon ging klimmen.

Geen aarde die zich kon verzetten:
wit vuur dreef om haar vroege spanten -
de eerste ziel, ter tocht op steile hemelkanten,
trok aan de toomen van den tijd

toen gij, tot eeuwig heil of doem bereid,
vertrouwd met gletschers die uw vaart bezoomen,
gewijd de sterren die uw hoofd omstroomen,
dit duister leven hebt herleid
tot diepere waarachtigheid:

een luister, klaar en serafijnsch,
die speelt om al het ons verwante
wanneer gij glimlacht
apollijnsch.

JAN ENGELMAN.