De gekroonde Utrechtze vreede, of Nederlandze Vreugd Godin
(1718)–Anoniem De gekroonde Utrechtze vreede, of Nederlandze Vreugd godin–
AuteursrechtvrijStem: Is de Liefde zoet lyden, &c.
DAer was ‘er een Ruyter,
Op een Meysje verzot,
Lekker Engelze Bokken,
Lekker Engelze Sprot;
En hy Vryden haer dapper,
En hy hield hem so vroom, Kraek Neutjes,
Nieuwe Neutjes, nieuwe Neutjes als Room,
En hy kondze niet krygen, Daerom wierd hy so gek,
Ia so mal als een Uyjen Nieuwen Haring als spek.
Het was ook een Meysje, Zoet trapter niet op,
Rabauwen of Kannetjes, Vyf duyten een kop:
Sy waer blank van Velletje, En sagjes van Vleys:
Vyf en twintig om een Oortje, Varze binne Radys;
Ia sy was ’er een Meysje Zo Puntig en Raer,
Mooje Karszen als Pruymen,
Het leste van ‘t Iaer.
Och wat had sy lieve Oogjes!
Ellen als een Koekepan,
Vier groote zware Koolen,
Om een Dubbeltje loop an,
En daer by twee Wynbrauwe Zo net en so pluys,
Als de middelste Boogjes Al van de Doelesluys,
En daer by noch een Neusje,
Dat was so byster plat:
Van die lange France Raepjes,
Om een Stooter ‘t vierde vat.
| |
[pagina 75]
| |
Goon wat had sy een Mondje,
Zo net als een Pop,
Haverstro, Roggestro,
Koop Haverdop, koop dop dop,
En daer by so had sy Tandjes,
Even als een oude Zog,
Heete warme Garnaale Hiet sy rooken nog:
En dan had sy noch een Kinnetje,
Als een Naeldetje so spits:
Wel wie koopt ‘er nu myn leste,
Abberdaen of zoute Vis.
Och wat had sy lieve Borsjes!
Daer sy Melkje uyt gaf,
Hebje dan geen Kaf van doene,
Volk koopje nu geen Kaf?
En daer by een Buykje,
Als een Tobbetje so rond,
Hebje ouwe Linne Vodde,
Seven oortjes voor een pond:
En dan had sy noch een dingje,
Ia ik en weet niet wat ‘t leek,
Om een duyt acht vette Moszelen,
Met Peper en met Eek.
Wat had sy zoete billetjes?
Zoet ik kryg ‘t op myn huyd,
Om een Oortje ‘t schootje Knapkoek,
Twee Kokkinjes een Duyt,
En daer by twee beenen,
Als een Ankertje so zwaer,
Osse Lever, Kalfs Lever,
Varsse Waer Volk, Varsse Waer,
En dan ook noch twee Voetjes,
Als een Oliphant so net,
Wilje Sla of wilje Kroppen,
Wilje heldere jonge Vet.
| |
[pagina 76]
| |
En om dat inhang dingje,
Was de Ruyter buyten hoop,
Potten lappen, Panne lappen,
Ketel lappen, Kraane koop;
Want hy was ‘er een Ruyter Zo net en so koen,
Maer het was ‘er ‘t Meysje,
Om wat warms te doen:
Daerom heeft hy haer verlaten,
En denkt niet om de Min,
Ingeleyde Komkommers,
Zyn de Meysjes haer sin.
|
|