De gekroonde Utrechtze vreede, of Nederlandze Vreugd Godin
(1718)–Anoniem De gekroonde Utrechtze vreede, of Nederlandze Vreugd godin– Auteursrechtvrij
[pagina 31]
| |
Op een aengename Voys.
LIeven Heer wat ly ik plagen,
Sint dat ik nu ben Getrouwd:
‘k Heb een kwaed Wyf die myn wel klouwd,
Ik plag te wezen vrolik alle dagen,
Maer nu ly ik door dat boos vel,
Meerder pijn als in de hel.
2. Mogt ik maer een pintje drinken,
Gelyk ik van te vooren plag,
Ik heb geen geld voor myn gelag:
Sy weet myn broek wel so te luyzen,
En sy maekt myn beurs so pluys,
Dat ik vind geen munt noch kruys.
3. Wacht ik maer een half uurtje,
By myn Vrinden alzo laet,
Dat verneemd sy met ‘er daed,
Dan komt daer dat Venus postuurtje,
En sy haelt ‘er myn uyt ’t gelag,
Daer ik alzo zoet by was.
4. Dan komt sy myn noch verwyten,
Dat ik alle dagen drink,
Maer wist ik waer sy gisteren ging,
Toen kwam sy t’Huys gelyk een Varken,
En sy maekten een groot getier,
Is dat voor myn geen pleyzier?
5. Lag sy in de hel begraven,
Verdoemd tot in der eeuwigheyd,
Dan waer ik die kwade Hoer kwyt:
Dan soude ik doen gelyk te vooren,
Drinken en klinken den gantschen nacht,
Gelyk ik van te vooren plagt.
|
|