De gekroonde Utrechtze vreede, of Nederlandze Vreugd Godin

De Gestoole Bruyd, Of de Juffrouw in ’t Kyk Kasje van Harlekien.

Op de Wys: Waerom verlaetje myn?

DE Min is seldzaem Kruyd,
Haer kragt is niet te temmen,
De Min is seldzaem Kruyd Sy regt veel kuuren uyt:
De Liefde vol vermogen, Ontsteekt het hert en sin:
Sy moet haer lust beoogen En koelen in de Min.

Een Heer van groote Schat,

Een Koopman wilt aenhoren:
Woonagtig in de Stad, Die eenen Dogter had:
Syn Vrouw was Overleden Hy was een Weduwnaer
Syn Dochter fraey van Zeden
Nam het Huyshouden waer.

Deez’ jonge Iuffer schoon Wierd op die tyd gevreden

Van een ryk Burgers Soon Heeft haer syn trou geboo’n
Godin uw fiere leden: En uw volmaekt gezigt:
Syn waerd om aengebeden Gy zyt myn Son en Ligt.

[p. 13]

 

Haer Vader dit Vernam Die heeft haer opgesloten,

 

Dat niemant by haer kwam

 

Daer sat die schoon’ Madam,

 

De Liefde wierd weerhouwe,

 

Sy schreef aldaer een Brief,

 

De dienstmeid goeder trouwe Die bragtse aan haer Lief.

 

De Minnaer heeft den sin

 

Haest uyt den Brief begrepen:

 

Als dat syn Ziels Vrindin Belet wierd in haer Min;

 

Hoord wat hy heeft besloten Ten dienste van syn Lief:

 

Dat liet hy onverdroten Haer weten in een Brief.

 

Toen liet de Iongman fyn,

 

Haest een Kyk Kasje maken Daer toe een Kleed certyn

 

Puur als een Harlekyn: In ’t Kasje was te kyken,

 

De Stad Ieruzalem, Toen ging hy heenen stryken,

 

En Riep met luyder stem.

 

Tot voor syn Liefjes deur De meid die dee straks open

 

Het was maer om de Fleur Sy vroeg aen haer Sinjeur

 

Of haer Iuffrouw Annatje, Ieruzalem mogt sien:

 

En kyken door dat gaetje Dat liet Papa geschie’n.

 

Men riep de Harlekien In Huys en in de Kamer:

 

Om dat Iuffrouw midsdien: Ieruzalem sou sien;

 

Hy doet syn Kasje open En sag syn Liefste aen,

 

Sy is daer ingekropen En straks weer toe gedaen.

 

Iuffrouw sonder gekug Sat stil in het Kyk Kasje:

 

En Harlekien seer Vlug Die nam het op syn Rug:

 

Ging so ten Huys uytstryken Het was gelukt aen hem

 

De Iuffrouw sat te kyken Binnen Ieruzalem.

 

Hy droeg haer na begeer In’t vallen van den avond,

 

Tot van haer huys so veer, Toen setten hy haer neer:

 

Iuffrouw kwam uyt ‘er muyten:

 

En heeft haer Lief gekust Sy hebben tot besluyten:

 

Op Trouw haer Min geblust.

 

Sy trokken t’zamen voort,

 

Na Zeeland wilt aenmerken,

 

Alwaer sy met accoord Getrouwd zyn so ’t behoord:

[p. 14]

 

Nu zyn sy weer gekomen Als Echte Luyden t’zaen,

 

Nu heeft myn Heer vernomen Hoe het is toe gegaen.

 

Myn Heer die niet en wist Die komt voort inde kamer

 

Heeft syn Dochter gemist Hy vroeg de Meyd met list,

 

Waer Iuffrouw is gestorven?

 

De Meyd die sprak met klem,

 

Myn Heer ik sou geloven, Noch in Ieruzalem.