De gekroonde Utrechtze vreede, of Nederlandze Vreugd Godin

[p. 11]

Minnaers Klagt, Over de Wreedheyd van sijnen Beminde.

Op de wijs: Van Pater Gardiaen.

Dochter.   WIe hoor ik hier met droef getreur,
Des ’s avonds laet al voor myn deur,
Iongman segt uw begeeren,
Waerom komt gy met vals gevley?
Hier voor myn deur spanceeren.

Jongman.   Schoon Lief ik sal ’t uw seggen gaen,

Myn Ionkhert is met Min belaen,
Wil ’t myn niet kwalik nemen,
Myn stoutheyd die ik hier gebruyk,
Want ik het oprecht meene.

Docht.   Ik ken de Iongmans loosheyd wel,

Toch ’t is voor u maer guychel spel,
Gy soekt myn Blom te plukken,
Toch gaet, ey gaet nu Iongman fyn,
Het sal u noyt gelukken.

Jongm.   Dan straft my self den God Iupijn,

So ik voor uw ontrouw sal zyn,
De Goden zyn getuygen,
Te zamen van my trouwigheyd,
Die ik aen uw betuygen.

Gy zyt die geene zoete Maegd,

Die myn hert lang heeft behaegd:
Wilt my weer Liefde toonen,
Of anders ik versmelt van rouw,
Wilt myne Min beloonen.

Docht.   Iongman of gy hier klaegd of niet,

Ik schep vermaek in uw verdriet,
En lag met al uw vleyen:
Daerom so staekt uw droev’ge klagt,
Want dat sal niet bedeyen.

Jongm.   Dan klaeg’ ik ’t aen de Goden al,

Die daer zyn in een groot getal,

[p. 12]

 

Venus wilt haer ontfonken,

 

Want ik in opregte Min En Liefde leg verdronken.

 

Helaes de stuursheyd van een Maegd,

 

Nu gants myn Hert en Ziel doorknaegd:

 

Lief wilt uw wreedheyd staken:

 

En stort nu eens een woordje uyt,

 

Dat myn hert kan vermaken.

 

Docht.   Ik seg Iongman vertrek van hier,

 

Iongman vertrek van hier,

 

Ik acht geen smeken of getier:

 

Ik ga myn deurtje sluyten,

 

Wilt al uw lamentatie toch Gaen op een ander uyten.

 

Jongm.    Kom Dood en haeld myn in het Graf

 

En kerfd myn draed des levens af,

 

Adieu dan myn Matresse Gy zyt de wreetst’ op der aerd

 

Die myne Ziel ging kwetzen.