Een geheel nieuw liedeboek van het roosje

De Standvastige vrijer.

Stem: Wy vieren 't feest van 't Vaderland.

1.

Wie dat gy zyt verwonderd u niet,
Daar ik gestadig ben aan 't vryen,
Dat gy my nog niet trouwen ziet,
Dit zyn by myn maar zotternyen,
Want 't meisje dat ik 't laast aanzie,
Ik allereerst myn dienst aanbie.

2.

Gisteren zag ik een bruinet,

Met d'oogjes vol van minnevonkjes

[p. 66]

 

'k Wist haar te krygen in myn net,

 

Door laggen en door ronkjes,

 

Dog toen myn minnevlam was geblust,

 

Heb 'k haar voor 't laatst vaarwel gekust.

3.

Heden zet ik weer in myn zin.

Op een blond met at myn kragten,
Het is een engeltje die ik min,
Zy staat ook in myn gedagten,
En dat zoo lang als 'k by haar blyf,
Wil ik wel vryen maar 'k zoek geen Wyf.

4.

Zoo gaat 't met my alle daag,

Ik vrei de een en hou 't met de ander,
Het trouwen is myn grootste plaag,
Wyl ik van daag alweer verander,
'k Zeg by my zelf en 't is opregt,
Maar één te vryen dat is veel te slegt.

5.

Noem ik 's avonds in de maan,

Haar de liefde die ik minden,
's Morgens is het alweer gedaan,
'k Laat my by haar niet vinden,
Of het moet zyn dat zy 'or wat van geeft.
Want dat 's beste waar ik staag van leeft.

6.

En geeft zy dan dat redelyk is,

Als geld in de zak en vrye monteering,
En lekker eeten op den disch,
Wat heeft zy dan een neering,
Dan loop ik het huis af van die meid,
Maar spreekt zy van trouwen dan raakt zy my kwyt.