Een geheel nieuw liedeboek van het roosje

Een Nieuw Lied

Hier legt myn Damon in het graf;

Mys lief myn beste vrind!

Wat heeft die lieve jongeling,

Myn tederlyk bemind

Myn Moeder had hem ook zoo lief,

Want hy was braaf en goed,

Wel waarom of myn jeugdig hert,

Hem nu reeds missen moet.

[p. 31]

2.

 

Geen Jongling is op Aarde meer,

 

Gewis voor my geen een,

 

Myn Lief die met my alles was,

 

Legt onder deeze steen:

 

Slaapt zagt myn lieve Jongeling,

 

Want ik kom haast by uw,

 

Wanneer de dood my a oogen sluis,

 

Dan slaap ik ook by uw.

Myn Moeder zegt myn lieve kind:

Weest leidzaam in 't geval,

Verslyt u jeugd in droefheid niet,

Sta in u lot tog pal,

Wel lieve Moeder ik volg hem,

Dar gunne u de Goon!

Dan zweer ik dat in eeuwigheid,

Zult deelen in myn loon.

Dan zweer ik nog myn beste Vrind,

Dat zweer ik op u graf:

In de eeuwigheid rukt nog de dood,

U van myn boezem af,

Ach kom maar schielyk lieve dood;

Dat gy met my vereend,

Of heb ik nog niet lang genoeg,

Om myn gemis geweend?

Myn lieve Damon als de maan,

Zoo door myn vengster ligt,

Dan is het even of gy zelfs

Zig plaatst voor myn gezigt,

Wat zat myn Damon menigmaal,

Hier 's avonds aan myn zy;

[p. 32]

 

Wat deed hy meenig zoet verhaal,

 

Wy waren samen bly.

Maar ach zyn plaats byft ledig staan,

Gy komt niet lieve Man,

Och Damon ik ly zulk een smert,

Meer als ik lyden kan,

Myn Moeder roept, wat zit gy daar,

In 't duister zoo alleen,

Ach lieve Moeder waar ik ben,

Ik ben altyd alleen.

Maar 'k zal niet lang alleen meer zyn,

Myn leed is afgedaan,

Dan zal ik wet myn Jongeling;

Voor al de Engelen staan,

Myn Moeder zugt en treurd en schreid,

Als zy myn droefheid ziet:

Dus geef my dat o lieve Goon!

Dan mis ik Damon niet.

Ik sterf en ben ook gantsch bereid,

Ik voel het reeds aan myn hert,

Myn Damon nog een korte tyd,

Dan eindigt al myn smert,

Dan kom ik by u in het graf;

Het einde van myn stryd,

Ik leg myn droevig leven af,

En wy zyn zaam verblyd.