Een geheel nieuw liedeboek van het roosje

[p. 14]

Nieuw Lied of standvastige Liefde van een Minnaar en Minnares.
Getrouwe Liefde niet en faald,
Die naar stryd victorie haald.

Wys: De Moorin van Afrika.

Puure liefde zoet,

Proeft somtyds veel tegenspoed,

Maar die trouw bemind,
Alle druk en smert verwind,
Dit blykt zonneklaar,
Aan dit lieve Paar,
Die in Gelderland,
Gaven aan elkaêr de hand,
Om door liefde en minzaamheid,
Te trouwen met 'er tyd.

De standvaste min,

Griefde in het hart en zin,
Van dees tedre maagd,
't Geen haar minnaars hart behaagd,
Dat de eerste min:
Had een goed begin,
Maar 't was haast ten end;
Als haar Vader wierd bekend,
Dat zyn Dogter met dien vrind,
Was tot den trouw gezind.

Die hun min beneid,

Heeft hy haast een chais bereid,
En voerde zyn lief kind,
Diep in Holland: haaren vrind
Liet menig een traan,
Als hy had verstaan,
Dat zyn lief getrouw,
Nooit ter land meer dienen zou.

[p. 15]

 

Hy engageerd hem door dees daad

 

In 't leger voor Soldaat.

4.

Die de liefde kent

 

Kan bepeinzen wat elend

 

't Geen beproeft een Paar

 

Die zo scheiden van malkaar,

 

Deeze jonge Maagd

 

Die haar lot beklaagd,

 

Dat zy haaren Vrind

 

Moest verlaaten die haar mind,

 

En haar Minnaar in dien stryd

 

Veel minnesmerten leid.

5.

Na twee jaaren tyd,

 

Wierd de Vader eens gezeid,

 

Dat die jonge held,

 

Was verslonden in het veld,

 

Door het oorlogsvier,

 

't Deed hem groot plaizier.

 

Hy haald heel plaizant

 

Zyne Dochter uit Holland,

 

Die altyd informatie doet,

 

Na haaren Minnaar zoet.

6.

De vriend van haar paar,

 

Eene ryke weduwenaar,

 

Bragt hy by zyn kind,

 

Hier is hy die u bemind,

 

Trouwd met dezen Heer,

 

Dit is myn begeer,

 

Hy is ryk van geld,

 

Zy sprak, Vader, geen geweld

 

En zal my brengen tot den trouw,

 

Ik liever sterven zou.

7

Niet als mynen vrind

 

Die my getrouw bemind,

 

Is 't dat hy is dood,

 

Dan en trouw ik nooit of nooit,

 

Vader hoord myn zin'

 

Als de eerste min,

[p. 16]

 

Word door dwang belet,

 

Dan is het hert daar van gezet,

 

'k waar liever slaaf myn leven lang

 

Als door bedwang.

8.

De vader verstoord

 

Als hy deeze woorden boord,

 

Werd heel disperaat,

 

Maar dees dochter vlugten gaat,

 

By haar minnaars broêr

 

Verteld haar avontuur.

 

Hy sprak, zoete maagd,

 

Blyf by ons als 't u behaagd,

 

Maar de droefheid haar hart verplet,

 

Zy viel haast ziek te bed.

9.

Na drie dagen tyd

 

Heeft men haar vader gezeid,

 

Dat zyn kind in nood

 

Haar bereide tot den dood.

 

Hy wierd heel benouwd

 

Als hy haar aanschouwd,

 

Ach myn eenig kind

 

Zyt gy door den dood verslind,

 

Door myn schuld en boos opzet

 

Is 't leven nu belet.

10

Riep hy menig keer,

 

Zy en gaf geen antwoord meer

 

Hy vol droefheid groot

 

Meende klaar dat zy was dood.

 

Als hy van haar was

 

Wierd zy wel te pas,

 

Hoord eens wat een list,

 

Begraaven in een leege kist,

 

Men droeg haar by een goed vriend,

 

Daar zy wel wierd gediend.

11.

Na twee jaaren tyd

 

Dat haar minnaar in den stryd

 

Had zyn lyf gewaagd,

 

Hy nog teere liefde draagt,

[p. 17]

 

Die zyn hert en zin,

 

Joeg tot zyn vrindin.

 

Hy verliet den stryd,

 

En kwam ter zelfder tyd,

 

By zyn broeder kloek van moed.

 

Die hem vriendelyk groet.

12.

't Eerste dat hy vroeg,

 

Waartoe dat zyn herte joeg,

 

Was zyn zielsvriendin,

 

Toen vertelt hy hem den zin,

 

Bragt hem an haat bed,

 

Daar zy lag verplet,

 

Maar als zy hem zag

 

Riep ze, ô lieffelyke dag!

 

Ach minnaar lief God zend u hier,

 

Tot myn rust en plaisier.

13.

Ach myn lief, riep hy,

 

Hoe veel oogefi' met geschrei,

 

Heb ik doorgebragt,

 

Maar schep moed en staak uw klagt,

 

Was uw Vaders wraak.

 

Van onz' druk oorzaak,

 

De standvaste min

 

Zal verkeeren zynen zin,

 

Om dat gy nog in levem zyt,

 

Zal hy weezen verblyd.

14.

Zo men klaar bevond,

 

Hierop zelver stond,

 

Dat zy onbelaan,

 

Zyn by haar Vader gegaan,

 

Die geheel verblyd

 

Riep, ô wonderheid!

 

Leeft gy nog myn kind?

 

'k Zie dat God met uwen vrind

 

U tot den trouw geschapen heeft.

 

Dus zaam in vriendschap leeft.

15.

Moeder en de Vaar

 

Was verheugd, en dit lief Paar,

 

Zyn na druk on smart,

[p. 18]

 

Iu het huwelyk vergaard.

 

Leerd hier uit jonkheid.

 

Al die mint of vryd,

 

Proeft gy wat elend,

 

Dwang geen regte liefde schend,

 

Al die maar opregt bemind,

 

Na stryd victorie vind.