Een geheel nieuw liedeboek van het roosje (ca. 1796)

Een geheel nieuw liedeboek van het roosje

(ca. 1796)–Anoniem Geheel nieuw liedeboek van het roosje, Een– rechtenstatus

Auteursrechtvrij

Vorige Volgende



[pagina 9]
Minne-Lied, waarin de kragt der Liefde op 't schoonst word afgemaald. Wys: De Moorin van Afrika. 1.[regelnummer] Jonkheid neemt in acht, Op de liefde haar kragt, Die men klaar bevind, Van een ryk Edelmans kind, Men leest in de courant, Dat in 't Fransche land, Een groot' wonderheid, Word beschreven breed en wyd, Hoe een jong en jeugdig Paar, Hebben gevryd met elkaêr. 2.[regelnummer] Eene Koopmans zoon, Minde een edele dochter schoon, Zo door min getrouw, Die beloofde hem haar trouw, Als haar Vader klaar, Dit nu wierd gewaar, Dat zyn eenig kind, Zo was tot de trouw gezind, Sprak hy tot zyn dochter snood, Kind dit en gedoog ik nooit. 3.[regelnummer] Dat g' uw eêl persoon, Zoud geven een Koopmans zoon, Trouwt met uws gelyk, Die geld heeft en ook is ryk. Zy sprak, lieve Vader, 't Geld al te gader, Geenen schyn en is By de liefde, dat is gewis. Daarom lieve Vader ziet, Ik en verlaat hem niet. 4.[regelnummer] Hy werd geheel verstoord, Als by had haar reên aanhoord,
[pagina 10]
Dat z' haar hart en zin, Zo gesteld had op de min, Zo gy by hem gaat, Sprak zy boos en kwaad, Zal ik u zetten vast, En volbrengen dezen last, En smeed haar met boozen zin, Terstond de kelder in. 5.[regelnummer] Ach wat groot elend, Als 't haar Minnaar wierd bekend, Hy weend menig traan, En is stil by haar gegaan, Och myn Engelin, Is dit dan de zin, Van uw Vader shood, Doch 'k zal tot aan de dood Uw getrouw zyn, zo sprak by, Zy weenden alle by. 6.[regelnummer] Haaren Vader verstoord Had hun reden aangehoord, Dan hy joeg heel straf, Hem al van de kelder af, Verkogt boos van zin Haar voor een slaavin, In het Turksche land, Waar dat zy was ver van kant, En hy sprak, wat boosheid groot, Dat zyn dogter was dood. 7.[regelnummer] Ziet wat groote list, Hy liet maaken een doodkist, En heeft, wilt verstaan, Die dan vol steenen gedaan. Liet maaken een lyk, Ziet wat groot praktyk, En haar minnaars hart Dat verging byna van smart, Als hy zag voor zyn oog Dit droevig treurvertoog.
[pagina 11]
8.[regelnummer] Ziet hier Gods magt En ook regte liefdenskragt Want na zeven jaar Kwam de zaak in 't openbaar, Want het viel als dan Dat deeze Koopman, Vaardig en plaizant, Kwam tot in Turkyen land. Als hy in Turkyen kwam, Aanhoord wat hy vernam. 9[regelnummer] Hy zag in het veld Veel slaaven met geweld, Dagt wat droefheid groot, Als den mensch is in den nood. En toen in de Stad, Zag hy boven dat, Dat de Turksche schaar Verkogten veel slaaven daar Mans en ook vrouwen geslagt, Neemt dit ook wel in acht. 10.[regelnummer] Hy kogt ook als dan Eenen oude gryze man, Door zyn medely, Kogt 'er nog veel andre by, Ook een vrouwspersoon Kogt hy wonder schoon, Een zeer aardig beeld, Waar dat zyne zin op speeld, Want hem dagt als dat zyn bloed Veranderde met spoed. 11.[regelnummer] Hy liet hem plaizant, Brengen aan de waterkant, Zyn schip lag op de reê, Zoo vaarde hy in zee. Dan zynde op de reis, Kreeg hy veel gepeins, Vraag haar dan ras Waar zy van geboorte was?
[pagina 12]
Zy sprak, Koopman geloof constant, Ik ben uit 't Fransche Land. 12.[regelnummer] Hy door liefdens kragt, Vraagde wie heeft u gebragt In dit droevig ly En wreede slaverny. Zy sprak, lieve Vrind, Gy hebt my bemind, En nog boven dat, Als ik in de Kelder zat, Toen gaaft gy my aan de hand, Eenen ring van diamant. 13.[regelnummer] Zyt gy dáar van daan, Uit het graf weêr opgestaan? Neen, sprak zy voorwaar, 't Was de wil zoo van myn Vaêr, Om dat ik myn trouw Aan u geven wou, Heeft myn Vader verwoed, Myn verkogt aan 't Turks gebroed, Waar ik zeven jaar myn Vriend, Heb voor Slavin gediend. 14.[regelnummer] Hy heeft wilt verstaan, Haar de boeijens los gedaan, En sprak heel getrouw, Nu zult gy wezen myn Vrouw. Zy vaarden plaizant Naar hun Vaderland. Denk wat melody Dat zy hadden wederzy, Als zy kwamen aan het Strand, Verheugd was men in 't Land. 15.[regelnummer] Nu dient liefdens kragt; Hier eens wel te zyn bedagt. Zoo een wonderheid, Word beschreeven breed en wyd, Haar Vader ziet aan, Heeft haar wel ontfaan, En sprak toen verblyd,
[pagina 13]
Is dat Gods almogendheid, Zo vraag ik vergiffenis, Die hem gegeven is. 15[regelnummer] Zy sprak, Vader goed, Weest content en schep maar moed, Was dit zo myn lot, Denk het is de wil van God, Ik vergeef u al, Geheel myn ongeval, 't Is uit liefde groot, Dat ik kwam in deeze nood. Zo sprak zy haar Vader aan, Toen is hy opgestaan. 16.[regelnummer] Hy gaf hun met spoed, Geld en goed in overvloed, En liet hun ziet aan, Te zamen den trouw ontfaân. No digt bly van geest, Op dit Bruiloftsfeest, Zyn Vrienden verblyd, Om te zien dees wonderheid, Die men hier komt klaar te zien, Van dees twee jonge Lien, 17[regelnummer] Oorlof jonkheid dan, Zo wel dogters als jonkmans, Leef in eerbaarheid, Dan zult gy eens zyn verblyd, In de echte trouw, Gelyk als man en vrouw, Blyft in eer en deugd, Dat God uw jong hert verheugd, Nu en ook ten allen tyd, En in der eeuwigheid. Daar liefde met wederliefde word gekroond, Daar is 't dat vreugd en blydschap woond.

Vorige Volgende

Over dit hoofdstuk/artikel

lied

Naar de Nederlandse Liederenbank