't Geestelijck kruydt-hofken

[p. 464]

Het hondert en lvij. Liedt,
Een ander, op de geboorte Christi, paraphraserende over de Herders, gemaect door I.W.

Voys: Te mey als alle de Vogelen singen.

WAeckt op, waect op, gy jonger helt
Komt met de Harderkens in 't velt
Wilt u Schaepkens bewaren:
Hoort wat den Engel u verteldt,
Met zijn Hemelsche Scharen;

Bewaert ghy uwe schaepkens niet,

Het Hemels Licht ghy niet en siet
Al by den Tooren Eder:
Maer soo ghy u daer vinden liet,
So daeldt den Engel neder.

Hoort wat hy seyt luystert zijn stem:

Staet op, gaet en nae Bethlehem,
Daer sult ghy vinden weenen,
Den coninck van Ierusalem,
Die niemandt soude meenen.

Het licht schijnt in de duysternis,

By hoy by Stroy, by Peerde mis,
Daer wert den schat gevonden;
Of dit niet wel den Lapis is,
Der Philosoophsche gronden?

Den Os dat is den Helbaerdier:

Den Ezel is den Camenier
Van desen Coningh machtigh:
De Godheyt is by Mensch en Dier,
In eenen Stal woonachtigh.

De Maghet quam van Nazareth,

Om te volbrengen 's Keysers Wet,
En siet wat wonder dingen;
Haer t' huyswaert gaen dat wert belet
Door Godes soet gehingen.

[p. 465]

 

Siet hoe de Maghet hem siet aen:

 

Siet Ioseph by de Kribbe staen,

 

Verwondert boven maten:

 

Alsulcke wegen moetmen gaen,

 

Salmen Godts wijsheydt vaten.

 

 

 

De Herders komen uyt het Landt,

 

d' Een met zijn Lepel in de handt

 

En d' ander half geregen:

 

Och lieve vrienden isser brandt!

 

Hoe loopje dus op wegen?

 

 

 

O jae, daer is een heyligh Vyer:

 

Godt en den mensche goedertier

 

Die zijn vol heeter minnen,

 

Het branter al ontstucken schier,

 

Wy konnen 't niet versinnen.

 

 

 

Godt heeft een wonder groot gedaen

 

Herodes kan het niet verstaen,

 

Met al zijn Wet-geleerde:

 

Want Christus is gekomen aen,

 

Daer niemant en studeerde.

 

 

 

Wy meynden als hy komen sou,

 

Hy sou verschijnen man en Vrou,

 

In d' openbaere Kercken:

 

Nu leyt hy in een slecht gebouw,

 

Wie sou dat konnen mercken?

 

 

 

Den Mensch dat is het Ossen-stal,

 

Daer leyt verborgen d' Heer van het al,

 

Den Leeraer hoogh van waerden:

 

Die nu te Kerstijdt preecken sal,

 

Een wonder op der aerden.

 

 

 

Soo wie nu is van goede wil,

 

En vreed' heeft in zijn herte stil,

 

Sal dese blijdtschap beuren:

 

Maer wie noch heeft met God geschil

 

Heeft oorsaeck om te treuren.