't Geestelijck kruydt-hofken
(1657)–Anoniem Geestelijck Kruydt-hofken–
Auteursrechtvrij
[pagina 400]
| |
Op de wijse: Onse Vader in Hemelrijck.
ALs ghy den Hemel hoog aenschout,
V oogen op de Sterren houd,
Siet hoe 't Aerdrijck in 't midden zweeft,
En denckt,wie dit geschapen heeft:
Hoe schoon de Son omloopt in 't Iaer,
En al het Hemelsch heyr seer klaer.
Hoe ordentlijck ist al gestelt?
Rondom den Pool het al om welt,
Het blauwe kleedt besprenckelt is,
Met lichten in de duysternis,
Elck past op sijnen stillen gangh,
Niet een te ras, niet een te langh.
Oneyndelijcke diept' men siet,
Welck boven is en weet men niet:
Ront is Gods werck in sijn beleyt,
En sonder eynd' is sijn wijsheyt:
O hooge schoonheyt! vol van wensch:
Noch wonderlijcker is den Mensch.
Des herten spiegel 't al bevaet,
Want daer zijn Troon en Zetel staet,
Wie kan doorgronden sijnen geest?
Hy is hoogh, doch beneden meest;
Hy is verr', en hy is naby,
Van binnen in den mensch is hy.
| |
[pagina 401]
| |
Let op het punt des herten diep,
't Welck God door sijnen adem schiep,
Sijn beeldt dat heeft gelijckenis
Met 't gene dat hy selver is:
Hy druckt daer in al wat hy wil,
Ist dat den mensch sijn hert houd stil.
Sijn eeuwig woort een mens vertoont
Waer in sijn volle Godheyt woont:
Siet hoe verdoolt is ons vernuft,
Wanneer het met de sinnen suft,
Buyten dit beelt dat Christum droegh,
Gods Geest die oyt in 't herte kloegh.
De Sterren houden haren cours,
Meynt ghy niet dat God is jaloers,
Als sijn Hooft-schepsel aldus dwaelt,
En buyten sijne Polus faelt?
Want Christus, God, en Mensch zijn een
Hoewel het dwaes vernuft seyt neen.
Om d' eenheyt ist dat Christus bid,
Maer d' eygen wijsheyt in ons sit:
Wy soecken al van buyten 't heyl,
En daerom doen wy altijdt feyl,
Keert in 't vernuft, ghy wort gedeelt,
Keert in het hert ghy wort geheelt.
Hier in zijn alle menschen een,
Dit licht van aen-beginsel scheen,
Doch niemandt heeft het recht gelooft,
Elck maeckte Goden na sijn hooft,
Tot God sijn woort in 't vleyssche sand,
En d' eenheyt men in Christo vant.
Was hy in all's gelijck als wy,
Soo zijn wy oock gelijck als hy:
Wanneer de sonde maer is wech,
O mensche! maeckt dit overlegh,
En maeckt u van Godt niet soo vreemt,
| |
[pagina 402]
| |
Dat hy van u geen af-keer neemt.
Ghy hebt oock uwen Zodiaak.
Want Godt heeft daer in sijn vermaak
Dat hy een Microcosmus zijt,
Daer alle dingh in heeft zijn tijdt:
Alst komt datter eens komen sal,
Sult ghy bekennen een in al.
|
|