't Geestelijck kruydt-hofken
(1657)–Anoniem Geestelijck Kruydt-hofken–
Auteursrechtvrij
[pagina 366]
| |
Op de wijse: Van den 138. Psalm.
IN anghst en noot roep ick tot u
O Heer Iesu,
Godts Soon gespresen,
Mijn Godt en Koningh groot van macht,
V hulp en kracht,
Wil my genesen:
Van eeuwigheydt zijt ghy voorsien,
Tot een hoeckstien
Heerlijck verkoren,
Niemant heeft recht op u gebout,
Die bleef benout,
Of gingh verloren.
Een steen der hulpen seer bequaem,
Is doch u naem
Troostigh in 't leven,
V knecht Moyses en Samuel,
Oock Daniel,
V soo beschreven:
't Verloste volck waert ghy tot dranck,
Op haren ganck
Nae Pauli schrijven:
Ghy laeft oock noch u rancken goet
(O wijn-stock soet!)
Die in u blijven.
Soet en vriend'lijck zijt ghy, o Heere,
Nae Davids Leer,
| |
[pagina 367]
| |
En Petrus schrijven,
Dien steen u een hoecksteen beleet,
En David smeet,
Een steen uyt vyven
In 't hooft van dien seer grooten man,
Die 't hooft was van
't Volck onbesneden,
V doodt heeft soo ons doodt gedoodt,
Dies vry van noot
Sijn al u leden.
V Heer Iesu belijden wy/
Te wesen vry,
Ons hooft en Heere:
Koningh en hoogen Priesters goet,
Wiens doodt en bloedt,
Deckt ons oneere:
Veel sonden hebben ons bevleckt,
Maer ghy bedeckt
Ons met genaden,
Ghy zijt het eeuwigh Offer-Lam,
Dat op hem nam
's Wereldts misdaden.
Soo Lief heeft God den mensch ghehadt,
Sijn liefsten schat
Hy aen hem waeghde;
Die ons verloste met sijn doodt,
Op dat in noodt
Gheen mensch vertsaeghde:
Der slangen steeck genas u pijn,
O medecijn;
Van die u vreesen,
Geen kruyt noch plaester soo geacht,
't Welck had die macht
Ons te genesen.
| |
[pagina 368]
| |
Christus wies naem gesalfde luyt,
Ghy salft u Bruydt
Met balsem heerlijck,
't Welck Arons salf-oly aenwees,
Die Davids prees,
In Psalmen leerlijck:
Och Heer wy zijn dood'lijck gewont:
Maekt doch gesont
Der Zielen qualen,
V soet-ruyckende balsem goet
In ons gemoedt
Laet troostigh dalen.
Heylicht ons Heer, inwendich meest,
V woort en Geest
Streck' ons in 't leven:
Als Melck en wijn, daer meed' ons hert
Gevoedet werdt;
't Welck ghy wilt geven,
En noodight elck om niet gewis,
Wie dorstigh is,
Tot u te komen:
Want het rantsoen kan met geen gelt
Worden vol-telt,
Voor 't helsch verdomen.
Recht so als Moses uwen knecht
Had op-gerecht
Een cop'ren Slange,
Dies aensien van der dood genas,
In 't volck dat was
Vergiftigh bange:
So wert verhoogt aen 't kruys u hooft
Dat wie gelooft
Niet wert verloren;
Maer deur u doodt versoent met God,
| |
[pagina 369]
| |
Schenckt ons dit lot
Heer uytverkoren.
In Israël een ballingh mocht
Nemen zijn tocht
In de vry-Steden,
Tot aen des hoogen Priesters doodt,
Dan mocht hy bloot
Wtgaen met vreden;
Och Heer! wy bleven altemael
Wt 's Hemels sael
Eeuwigh verdreven,
Soo ghy als hooghsten Priester groot
Niet deur u doodt
Ons bracht in 't leven.
Seer troostig blijckt u ampt, en naem
O Heer Lof-saem
In veel figuren,
Ioseph wert deur sijn broeders quaedt
Wt nijt en haet,
Gebracht in trueren,
Nae veel ellent wert hy een Heer,
In grooter eer
Seer hoogh verheven,
Die al zijn volck spijsde met broot,
Datse in noodt
Behielden 't leven.
Troulijck hebt ghy dat al vervult,
Met u gedult
En bitter lijden,
Heer Iesu die om ons misdaed,
Leed schand en smaed,
Tot ons bevrijden:
Ghy spijst ons met u Hemels broodt
In hongers noodt,
En maeckt ons erven
| |
[pagina 370]
| |
In 't Hemels schoon beloofde Landt,
Wy die met schandt
Moesten bederven.
Veel te slecht is mijn Lof-gezanck,
Tot prijs en danck
Van uwen Name:
JESVS CHRISTVS
O Herder goedt!
Ghy weyd' en voedt
V schapen t' samen;
Wilt my en elcken mensch doch meest,
Met uwen Geest
Inwendigh drencken,
Dat wy u Liefde onbesmet,
In goedt opset
Loflijck gedencken.
Soo dat bequaem wy werden siet,
Het nieuwe Liedt
Te helpen singen:
't Welck niemant kent, dan 't lief getal
Der vromen al,
Die 't Lam nae gingen,
Treckt en beweeght ons hert tot dy
Soo sullen wy
V vroom na loopen!
Want ghy zijt Heer het fondament,
Begin en endt
Van al ons hoopen.
|
|