't Geestelijck kruydt-hofken
(1657)–Anoniem Geestelijck Kruydt-hofken–
AuteursrechtvrijOp de wijse: In d'oude Psalmen 145. Ofte: In Soetjes Lied-boeck: de Jonckheyt wensch ick Gods vreese gelooft. Ofte: Een vroom gemoedt wensch ick de Jeught.
EEn schoon en lieflijck Avondmael
Is bereydt voor de menschen,
De Boden roepen generael
Wie wil, mach na sijn wenschen
Komen ter Feest // minst ende meest,
| |
[pagina 297]
| |
Geen aensien der persoonen,
Wie wil mach komen woonen
In 't Huys des Heeren onbevreest:
En eten daer des levens spijs,
't Zijn lieflijcke Bancketten,
Sy maecken domme menschen wijs
In Goddelijcke wetten:
Hoemen sal gaen // op 's levens baen
Om wijsheyt te leeren
Met grooter begeeren,
Als men sijn eygen wil afstaen.
Christus hem selven heeft bereydt
Ootmoedigh tot een spijse:
Al die lust heeft ootmoedigheydt
Te eten, die wort wijse:
Wie eet met lust // hy vint der zielen rust,
Des Heeren genaden
Hem lief'lijck verzaden,
Waer door all' boosheyt wert geblust.
Soet is dees spijs, o menschen al!
Komt snel, laet u niet binden,
Van hovaerts banden groot van tal,
Maer komt en laet u vinden:
Lieft huys noch hof // om u te houden of
Van dese Feeste,
Acht die voor het meeste,
En ' werelts wesen acht maer stof.
Denckt doch al die maeckten onschuld
Door 't koopen van den Acker,
Daer mee haer herte was vervuld,
Dat sy niet werden wacker
Door 't nooden wel // al vande boden snel,
De liefde van dees aerde
Was haer in grooter waerde
Dan 's Heeren nooden, 't soet voorstel.
| |
[pagina 298]
| |
Die hovaerd' dan niet erven kan
Dees Bruyloft-Feest vol weelde,
Ghy moet geheel daer scheyden van,
Hoe schoon sy u voorspeelde,
Niets niet moet sy // u blijven by
Ghy moet om keeren,
Ootmoedigh leeren
Te gaen na dese Feeste bly.
De Liefde deelt haer in dees Feest
Christi de Liefde schoone,
Die smaeckt soo soet al in den Geest,
Sy verblijdt elck persoone,
Sy geeft haer kracht // in haer gedacht
Datse dat Hemels smaken,
Dat aerdtsche draf versaken,
Met al haer rijckdom en haer pracht.
De Ossen-koopers door begeert
Haer onschuld oock voorstelden,
Door dat haer hert liefde de eerd,
Die aerdsche groene velden,
Om door 't gewin // voor haer gesin
Hier schatten te vergaren,
Als aerdsche dienaren,
Dit sagen sy voor noodigh in.
Die derde had een Huysvrou getrout
Hy mocht, noch woud niet komen,
Hy was van vlees-liefde bedout,
Die had hem ingenomen,
In die wellust // socht hy sijn rust,
En in die aerdsche kommer,
Vol ydelheydt en slommer,
Daer door dees maeltijdt wert gemust.
O mensch! versuymt doch niet dees soet
Maeltijdt, om korte lusten,
Draeght rou en leet, doet rechte boet
| |
[pagina 299]
| |
Soeckt recht der Zielen rusten,
Besnoeyt u wil, wort arm en stil,
Weest met een kleyn te vreden,
Soeckt stil en eenigheden,
Dat ghy met Godt hebt geen geschil.
Ick bid u al ghy die dit leest,
Wilt het niet ydel singen:
't Minste verlaet al om het meest,
Wilt door d' enge poort dringen,
Christus be-ooght // vyerigh napooght
Sonder om kijcken
Nae d' aerdtsche rijcken,
Soo wert ghy in Gods rijck verhoogt.
|
|