't Geestelijck kruydt-hofken

Het seventighste Liedt,
Van de Gheestelijcke gheneughte, hoe veel datse de geneughte des vleys te boven gaet, die niet meer dan een beelt van deselve en is.

Op de wijse: Laet ons den Heere dancken reyn, &c.

WAert dat ghy kost in u gemoedt
De Liefde Gods versinnen,
Ghy soud met blijder herten soet
Hem vyerighlijck beminnen:

[p. 179]

 

Want gy doch geen volmaeckter vreugt

 

Dan in den Heere vinden meught,

 

Sy weten 't die 't bevinnen.

 

 

 

Gelt, goedt, en eer, het schijnt wel yet,

 

Als of het vreught wou geven,

 

Maer in hem selven isset niet,

 

't Brenght menigh mensch in sneven:

 

Soeckt yemand meer dan hy behoeft,

 

Met kommer wort sijn hert bedroeft,

 

En 't maeckt een treurigh leven.

 

 

 

't Hoogmoedig leven heeft wat schijn,

 

Daer toe den lust der oogen,

 

Maer die het meynt geneught te zijn

 

Die worter deur bedrogen:

 

Van buyten vreught van binnen quel,

 

Wat isser anders dan een hel,

 

En een ongerustigh pogen?

 

 

 

Maer in een Godlijck wesen soet

 

Daer hebt ghy alle dingen,

 

Volkomen wensch voor u gemoedt,

 

Men hoefter niet te bringen,

 

Daer vloeyt van selfs een vreught-fonteyn

 

Wt d' eeuwigheydt ghevloten reyn,

 

Met een gedurigh springen.

 

 

 

Van al wat hier u herte lust

 

Vindt ghy in God volkomen,

 

Schoonheyt, gemack, en soete rust,

 

Of watmen soude noemen:

 

Siet ghy hier yet dat u behaeght,

 

Denckt dat het die figure draeght

 

Van 's levens soete stromen.

 

 

 

Went u gemoed in d' eeuwigheyd,

 

Drinckt uyt der liefden vaten,

 

Het wesen selfs is u bereyd,

[p. 180]

 

Wilt ghy de schaduw laten,

 

Brenght in den Geest al uwe kracht,

 

V wert van boven toe-gebracht

 

Een blijschap boven maten.

 

 

 

Godts eygenschappen soet en rijck,

 

Geven haer milde stralen,

 

Van reyne waerheydt doen sy blijck,

 

Als sy in 't herte dalen:

 

Dus soo ghy lust en vreught begeert,

 

In dit volkomen wesen keert,

 

Wilt daer geneuchte halen.