't Geestelijck kruydt-hofken
(1657)–Anoniem Geestelijck Kruydt-hofken–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Verdwaelde Coninginne,
O Mensch ontsluyt u ooren,
Let eens op mijn gewach,
Wilt eens met vlijt aen hooren,
Tot u is mijn geklagh:
Waerom bent ghy // soo vremt van my,
Wat heb ick doch bedreven?
Ontbreeckt u yet // dat weet ick niet;
Ick weet niet meer te geven.
| |
[pagina 154]
| |
Van wien hebt ghy u leven,
V spijst en onderhoudt,
V sinnen daer beneven
En al wat ghy beschouwt?
Waerom bent ghy // soo vreemt van my,
Kan ick u niet versaden?
Wat schuylter doch,
Dat vraegh ick noch,
Dat ghy my gaet versmaden?
Heb ick de Creatueren
Niet tot u dienst gestelt?
Maer siet hoe datse trueren,
Om dat ghy haer soo queldt:
Waerom bent ghy soo vreemt van my?
Ick send' haer als getuygen,
Haer stem die seydt // wy zijn bereydt
Tot uwen dienst te buygen.
Heb ick u niet verkoren
Als Heer van al mijn goet?
Dees eer sou u behooren,
Ter eeren dies' u doet,
Waerom bent ghy // soo vreemt van my
En wilt van my niet weten:
Door al mijn daet // soo blijft ghy quaet,
En blijft by u vergeten.
't Misbruyck van al mijn goeden,
Daer ghy veel schaad' van kreeght,
Daer kom ick u voor hoeden,
Dit heb ick staegh gepleeght,
Waerom bent ghy // soo vreemt van my,
Ick soeckt u sieckt' te heelen,
Door medecijn // stel ick u pijn,
Ick magh u smert niet velen.
Ick heb u aen-gesproocken
Door menigh Schrift en Mensch,
| |
[pagina 155]
| |
Niets niet heeft u ontbroken,
Ghy kreeght al na u wensch
Waerom bent ghy
Soo vreemt van my?
Kan ick u niet beroeren?
Sal dan mijn Geest,
Daer ghy van leest
V ziel niet eens op voeren?
In 't midden van u weelden,
In 't midden van u lust,
Dan sat ick al in queelden,
Mijn hert bleef ongerust,
Waerom bent ghy
Soo vreemt van my,
Dat ghy dit niet wilt kennen?
Blijf ick u by // wanneer sult ghy
Eens weder tot my wennen?
Ick kom u stadigh vryen
Door al dat u verheught,
En buyght mijn Koninghs knyen,
En bidd' u tot mijn vreughd:
Waerom bent ghy, soo vreemt van my
Mijn tranen te verachten?
Wat voor een vriendt
Heeft soo gedient,
En die soo langh gaet wachten?
Mijn drie-en-dertigh jaren,
Mijn Hemels vreughd gemist,
Mijn armoed', mijn beswaren,
En al mijn doen, wat ist?
Waerom bent ghy // soo vreemt van my,
En neemt dit niet ter herten,
Mijn kruys, mijn noodt,
Mijn bloet // mijn doodt,
En al mijn groote smerten?
| |
[pagina 156]
| |
Stelt eens mijn arm leven,
By rijckdom, wellust, pracht,
Mijn doorne kroon daer neven,
By 't hooft vol quaedts gedacht,
Waerom bent ghy
So vremt van my
In hooghmoet soo geresen,
Mijn handt en voet
Gewondt, bebloedt,
Hoe keunje vrolijck wesen?
Wat heb ick al geleden,
Voor al u groot' misdaedt,
En socht u Ziels onvreden,
Te soenen door mijn raedt,
Waerom bent ghy
Soo vremt van my,
Dees deught niet te beminnen,
V naesten zondt // en zielen wondt,
Met weldaet t' overwinnen.
Vergeeft ghy niet de schulden
Die u zijn aengedaen,
Soo kan ick u niet dulden,
Soo moet ick treurigh gaen,
Waerom bent ghy
Soo vremt van my,
Dat ghy niet wilt gelooven,
Wie niet vergeeft // gedurigh sneeft,
En wordt van my verschoven.
Ghy kont my gants niet dienen,
Met een gekloven hert,
Hoewel die menschen mienen,
't Heel hert valt al te hardt,
Waerom bent ghy
So vremt van my,
Ben ick niet heel verresen,
| |
[pagina 157]
| |
Dees vraegh erkoudt,
Of ghy wel woudt,
Ten halven zijn genesen?
Dit leert 't gewas, de dieren,
Tot rijp zijn, yder toeft,
Niet een van al sal vieren
Tot dat ghy haer behoeft,
Waerom bent ghy
Soo vremt van my,
Dat ghy soo vremt gaet draeyen?
Met rou en suur // en sonder vuyr,
V Heer weer soeckt te paeyen.
't Is vremt dat alle menschen
Wel saligh willen zijn,
Doch slechts alleen met wenschen,
Maer 't is niet dan een schijn,
Waerom bent ghy
Soo vremt van my,
Mijn wegh niet na te treden,
Hier vreemt veracht, in pijn versmacht
Soo 't hooft is zijn de leden.
V welheydt hier te derven,
V selven heel ontvremt,
Om mijn u lust te sterven,
Dit ist dat met my stemt:
Waerom bent ghy // soo vremt van my,
Dees doodt hier niet te leeren,
De waerheydt wijst // al wat verrijst,
't Moet eerst ter doodt sich keeren.
Singht niet om slechts te singen,
De saeck is al te waert,
Denckt 't zijn eeuwige dingen,
Die roepen my van d' aerd',
Waerom bent ghy // soo vremt van my,
V ziel soo kleyn te achten,
| |
[pagina 158]
| |
Denckt staegh om Godt,
Bid ick in 't slot,
En op sijn droeve klachten.
|
|