't Geestelijck kruydt-hofken
(1657)–Anoniem Geestelijck Kruydt-hofken–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Verdwaelde Coninginne, &c.,
VErdwaelde Coninginne,
Verdwaelt van 's Coninghs Hof,
| |
[pagina 150]
| |
Die dwaelt door valsche minnen
Hoe langhs hoe verder of:
Keert wederom, keert wederom,
't Is langh genoegh gaen dwalen,
In dees woestijn // met smert en pijn,
Veel sieckt' en sucht te halen.
Wat hebt ghy nu al jaren
Heel vreemt en woest gedwaelt,
En in u groot bezwaren
Niet eens weerom getaelt,
Keert wederom // keert wederom,
En wilt niet langer beyden
Maer met een moet // op staende voet
V op den wegh bereyden.
Den tijdt is schier verloopen,
De Son gaet na de kim,
De poort staet nu noch open,
Ay siet u groote schim!
Keert wederom // keert wederom,
Begint de reys te wagen,
Ick die u soeck // die maeck u kloeck:
Dus wilt doch niet vertsagen.
Al mijn langhduerigh soecken
Bewijst mijn groote min,
En dat in alle hoecken,
Och siet mijn Liefd' eens in,
Keert wederom // keert wederom,
Mijn Lief // mijn Wtverkoren,
Al wat u raedt // na swerelds staet,
Wilt in u hert versmoren.
Gedenckt mijn soete reden,
Die ick wel eertijdts sprack,
Hoe dat sy u door sneden;
Mijn Liefd' u 't herte brack,
Keert wederom // keert wederom,
| |
[pagina 151]
| |
Ghy sult noch meer genieten,
Mijn sinlijckheyt, mijn minlijckheyt,
Laet ick my niet verdrieten.
Mijn Rijck heb ick verlaten,
V Koningh wordt u Knaep,
Dees ellendt aen gaen vaten,
Om u, verdoolde Schaep,
Keert wederom // keert wederom,
Laet u mijn dienst behagen,
Ick soeck mijn Lief // tot haer gerief,
In mijnen schoot te dragen.
Meught ghy nu niet eens hooren
Van d' alderschoonste Stad?
Kan ick u niet bekoren,
Met al mijn Coninghs schat?
Keert wederom // keert wederom,
Laet ick u weer bestralen,
Laet mijn aenschijn // u medecijn,
Eens in u herte dalen.
Al 't Hof sit met verlangen,
En sucht na u, Goddin,
Ach mocht ick u ontfangen!
Mijn weerde Coningin,
Keert wederom // keert wederom,
My deert u groot benouwen:
Wilt eens de vreughd,
En al 't geneughd,
Om u, in 't Hof aenschouwen.
Denckt eens aen die juweelen,
Genoten van mijn handt,
Gedenckt de soete spelen,
Gedenckt u hoogen stand,
Keert wederom // keert wederom,
Ick wil met u niet schelen,
Mijn Rijck, mijn Throon,
| |
[pagina 152]
| |
Mijn Coninghs Kroon
Die wil ick met u deelen.
Wat hebt ghy doch genoten
In al dit woest geraes?
Met voeten uyt gestooten,
Dit is het loon, eylaes!
Keert wederom // keert wederom
Denckt aen u vremt begeeren,
Van Verckens draf,
Die m' u niet gaf,
Hoe kan 't hier oock verkeeren.
Ghy mocht u lust niet boeten,
Met een soo snooden spijs,
Doen quam ick u ontmoeten,
Erkout dit, benje wijs:
Keert wederom // keert wederom,
Laet u mijn raedt bestieren,
Denckt dat geen lust
Hier wordt geblust,
Maer 't moet in 't eynd' eens vyeren.
Wat wellust ghy gaet plegen,
Sy heeft altijdt een dat:
Ghy valt altijdt verlegen,
Daer schort noch altijdt wat,
Keert wederom // keert wederom,
Laet u niet weer verleyen,
Denckt 't is geen soet,
Noch oock geen goedt
Dat met een stanck gaet scheyen.
Teld eens op al de lusten
Die in de Wereldt zijn,
Niet een en brenght tot rusten,
Maer schieten al fenijn:
Keert wederom // keert wederom,
En wilt u lusten sterven,
| |
[pagina 153]
| |
't Is snoode lust,
Die staegh ontrust,
En eeuwigh rust doet derven.
Niets niet kan u versaden,
Al wat ghy hier aenschouwt,
Maer 't u sal t'saem verraden,
Soo ghy niet op en houdt,
Keert wederom // keert, etc.
't Zijn al vergaende dingen
Eer in een nacht
Heel onverwacht
De doodt u komt bespringen.
Wat zijnder doch al menschen
In dees woestijn versmacht,
In plaets na rust te wenschen
Was 't eynd' een droeve klacht,
Keert wederom // keert, etc.
En groet mijn langh verwachten,
Mijn groot gedult // aen u vervult,
Laet niet uyt u gedachten.
|
|