't Geestelijck kruydt-hofken
(1657)–Anoniem Geestelijck Kruydt-hofken–
Auteursrechtvrij
[pagina 144]
| |
Op de wijse: Si vous este belle.
MYn Lief aenhoort de reden
Die ons de wijsheyt leert,
En let op 't geen dat u noch deert
Stelt u in als te vreden,
Al is natuer verkeert,
't Vleys moet doch zijn verheert.
Al wat u meest is tegen,
V meest en noodighst dient
't Vlees tegen is u beste vrient,
Weest daer med' niet verlegen,
Al geeft u vlees hier tient,
't Is Godt die 't best me mient.
Recht zijn des Heeren wegen,
Daer hy den mensch op leydt,
Of natuer daer tegen greyt,
't Vlees tegen is 's Geests zegen,
Maer 't mach niet zijn geseyt,
Soo gantsch is 't vlees verdreyt.
Ia mocht den tijdt verdragen,
De waerheydt seydt wel meer,
Maer den mensch is al te teer,
Hy wil sijn vlees niet wagen,
Hem dunckt 't kruys druckt te seer:
Wat raet dan lieve Heer?
Al wil ons 't vlees begeven,
Dat sien wy niet eens in,
Soo verkeert is onsen sin,
Maer 't kruys dat baert ons 't leven,
| |
[pagina 145]
| |
Dat Godt ons sond uyt min,
O mensch kent u gewin.
Laet u dan eenmael raden,
Steeckt uyt u slincker oogh,
Siet met 't rechter eens om hoogh,
En als ghy zijt beladen
Ghedenckt aen d' ysops loogh,
Daer Davids Geest na toogh.
Aenschout ons Godts weldaden,
Van kints been aen gedaen,
Ons van 't quaet tot goet geraen,
Hoe kanmen dit versmaden,
Hoe seer men is belaen,
Hy wil altijdt me gaen.
Al bent ghy heel onmachtigh,
Tot dragen onbequaem,
En om scheppen uwen aem,
V Schepper die is krachtigh,
Die soeckt u door sijn naem,
Te maken aengenaem.
Kiest hem in al u saken,
Vertrout hem u geheel,
Want dat is u beste deel,
Sijn wijsheyt salt wel maken,
Te weynigh noch te veel,
Want Godt is veel te eel.
Hy heeft u uytverkoren,
Wt liefde soo besint,
Dat hy u houdt voor sijn kint,
Al schijnt ghy als verloren,
't Verlies ghy weder vint,
Als Godt u ziel ontbint.
V selven moet ghy haten,
Wanneer als ghy dat kont,
So sult ghy werden heel gesont,
| |
[pagina 146]
| |
Stelt u in als gelaten,
En blijft in Godts verbondt,
Soo wint ghy pont op pont.
In Godt zijn alle dingen,
Maer 't is niet wel bekent,
Dat blijckt als hy wat over sent,
Om 't vleys hier wat te dwingen,
Alst hier de wagen ment,
Waer door de ziele schent.
Sijn wijsheydt moetmen loven,
Want dat 's voor Godt een deught,
Die al 't Hemels heyr verheught,
Dien reuck die treckt na boven,
En dats een dubbel vreught,
Daer Godt den mensch aen neught.
Een dinck dat moet ghy leeren,
Neemt alles van Godts hant,
Quyt u wel aen desen kant,
En soeckt niet af te weeren,
Noch smert, noch scha, noch schant,
Denckt 't is mijns Godts gesant.
Neemt alle dinck ten goeden,
En laet dit zijn u staf,
Want de wereldt is maer kaf,
Soo sal u Godt behoeden,
Voor 't snoo vergaende draf,
Dat u de werelt gaf.
Niets niet en kan u schaden,
Soo ghy nae 't beste staet,
En van u na Godt toe gaet,
Want dat zijn de paden,
Die 't Euangelij raet,
Laet dan dat u verlaet.
|
|