't Geestelijck kruydt-hofken
(1657)–Anoniem Geestelijck Kruydt-hofken–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Eylaes ick moet beweenen, &c.
BRoeders laet ons verblijden,
Nu wy dit weten klaer,
Al die met Christo lijden,
Sullen verblijden daer:
Godt woont in sijn Rijcke jent,
Wy zijn by hem nu wel bekent,
Maer wy als dan
Sullen hem oock schouwen an.
Die nu met tranen zaeyen
Sullen dan vrolijck zijn,
Ende met vreughden maeyen,
Bevrijd van alle pijn:
Daerom laet ons doch moede niet
Worden, al lijden wy verdriet
In 't jammerdal, want het sal verkeeren al.
Hy sal 't soo wel versoeten
Als hy sal openbaer,
Ons lieffelijck ontmoeten
Met sijn Engelsche schaer:
Hy sal seggen vrienden gaet aen,
Ghy sult nu geen meer druck ontfaen,
't Is al voorby // ghy sult nu maer wesen bly.
| |
[pagina 124]
| |
Dees hoop doet ons genesen,
En gheeft een nieuwen moedt,
Dat wy wel souden vreesen,
Dat smaeckt ons nu soo soet,
Hy stercket ons door syne handt,
En geeft sijn Geest tot onderpant
In deser tijdt, en dit is dat ons verblijt.
Maer 't sal volkomen wesen,
Als wy verresen zijn,
Ghelijck wy daer van lesen,
Dat hier is inden schijn,
Dat sal dan openbaeren soet,
Verheugen ons hert en gemoet,
Wanneer wy wis
Komen daer Godt selver is.
|
|