't Geestelijck kruydt-hofken
(1631)–Anoniem Geestelijck Kruydt-hofken–
AuteursrechtvrijOp de wyse: Van de boter pacht: Ofte: Den Ouden grijn.Al watmen hier met oogen ziet,
‘t Heeft al zijnn leeringh en bediet,
‘t Sy loof of gras // of ‘t lichten ras,
Aen s’Hemels troon,
Het dient ons al tot leeringh schoon.
Den mensch een kleyne werelt is,
‘t Lichaem is d’aerd’, den Geest gewis,
Is groot en wijt // en sonder tijdt,
Die alle dingh
Heeft ommevangen in zijn ringh.
Daer is een Ga naar margenoot*Son in ons ghemoet,
Die somtijts schynt lieflick en soet,
Ga naar margenoot+En met der haest // is sy verbaest,
En gansch bedeckt,
Als onse Locht haer overtreckt.
Ga naar margenoot+Somer en winter maeckt de Heer,
In ons en ooc in ‘t buyten weer,
Storm en tempeest // maeckt ons bevreest,
| |
[pagina 331]
| |
‘t Gheloof hy proeft
Wanneer hy met sijn hulpe toeft.
Seer haest verdrijft hy met sijn woortGa naar margenoot+
Al wat in ons de Zee verstoort,
Soo dat wy dan // dencken, wat man
Is ons ontrent
Die ons so soeten stilte sent.
In ons is een Ga naar margenoot*magneetsche cracht.
Die werck’lijck is dach ende nacht,
Somers vol vrucht,
Maer koude lucht
Haer neder drijft,
Soo datse dan verborghen blijft.
Door ‘s Hemels Son de aerd’ ontsluyt,
Dan brengt sy voort loof, gras, en cruyt
Elck na sijn aert // soo openbaert
Oock Godes minn’
Al watter leyt in ‘s Herten sin.
In ons is Ga naar margenoot*Maen en Sterren al
Die somtijts schijnen by gheval,
Wanneer is nacht
Maer al haer cracht
Is dan ghedaen
Wanneer die lieve Son comt aen.
De Maen in ons dan Ga naar margenoot*Eclipseert
Als ons des werelts schadu deert,
De Ga naar margenoot‡Son bedeckt // wort en bevleckt,
Wanneer de Maen
Al voor dat schoone licht gaet staen.
Dat gheschiet door den Zodiaeck
Die niet en loopt in ‘t wild’ luck’ raeck
Maer door beleyt // van Gods wijsheyt,
Die al voor heen
Aensiet den tijt van ons gheween.
| |
[pagina 332]
| |
Al isset ons verstant te swaer
Godt siet door alle dinghen claer,
Doen Adam viel // niet op en hiel
Ga naar margenoot+Gods goedicheyt,
Christum was doen al toebereyt.
Elcke Planeet sijn orden heeft,
Alsoo oock in ons omme sweeft
Elcke ghedacht // maer Godes cracht
Dit al verwint
Als wy Geestelijck sijn gesint.
Ga naar margenoot+Avont en morgen maeckt den dagh,
Hebben wy ‘s avonts wat gheclach,
Ga naar margenoot+De morgen Son // die eerst begon,
Comt wederaen,
S’en laet ons niet in droefheyt staen.
Ga naar margenoot+Dus is Gods werck gelijck een cloot
In orden soet, in crachten groot,
Wel hem die wacht // dagh ende nacht
Op sijn goetheyt
Dit vint uytcomst in d’eeuwigheyt.
|
|