't Geestelijck kruydt-hofken
(1631)–Anoniem Geestelijck Kruydt-hofken–
AuteursrechtvrijOp de Voys: Daer was een man in den lande Hus.
Ga naar margenoot+Ia vreed’ en rust met vreughden soet
Comen sy in haer camers schoone,
Die hier met een oprecht gemoed
Wandelen in haren persoone,
Godt salse met des levens croone
Ga naar margenoot+Vercierne, en met cleeders wit
| |
[pagina 333]
| |
Sullen sy weyden voor den throone
Daer ‘t Lam met blinckend’ aenschijn sit.
Met hertelijck verlanghen grootGa naar margenoot+
Conden sy haer selven begeven
Tot den Lichamelijcken doot,
Want ‘t is een inganck tot den leven,Ga naar margenoot+
‘t Geen and’re doet schricken en beven,
Dat was haer even als een feest,
Want God sijn Liefd’ heeft in geschreven,Ga naar margenoot+
In haer herten door sijnen Geest.
Haer herte Pilgremagie ginck
Beneden hier, soo ‘t is ghebleken,Ga naar margenoot+
En dat was haer het liefste dinck
Om van het rijcke Godts te spreken,
Want siet haer herte was bestreken
Met den Magneet die boven is,
Daerom na boven stont geweken
Al haers herten ghetuyghenis.
Cleyn en onnoosel in ‘t aensien,Ga naar margenoot+
Ootmoedigh en neder ghesoncken,
By velen onbekent mits dienGa naar margenoot+
Dat sy alleen inwendigh bloncken,
En van ghenaden vol gheschoncken,
In Liefde droncken door s’Geest crachtGa naar margenoot+
Haer woorden als vurighe voncken,
Dreven die herten tot aendacht.
Persoonen veel maeckt Liefde een,
En uyt den Geest comt Geest te voren,Ga naar margenoot+
En waermen is met Godt ghemeen
Daer wert het onderscheyt verloren,
Al wat van boven is gheborenGa naar margenoot+
| |
[pagina 334]
| |
Dat scheyt hem af van creatuyr,
En ‘t laet hem in de Liefde smoren
In dat verteerent soete vuyr.
Creaturelijck onderscheyt
Ga naar margenoot+Is in het onvolmaeckte wesen,
Daer vintmen niet dan duysterheyt,
Maer als de Zuiel is opgeresen,
Soo wert sy haest van Godt genesen,
Al door sijn Lieffelijck aenschijn,
Dies hebben sy vreucht uyt gelesen,
Die van ‘t Lichaem ontbonden sijn.
Wy sien hier wel met ooghen aen
Als of het sterven waer een scheyden,
Maer dit cont ghy eensdeels verstaen
Als uwen Geest hem gaet vermeyden,
Ga naar margenoot+En als hy keert in d’eeuwicheyden
En alle tijd’lijckheyt ontvliet,
Hy comt dan eerst in vrye weyden
Als hy het aertsche minst aensiet.
Het is natuur een lyden swaer
Ga naar margenoot+Hier goede vrienden te verlaten,
Ga naar margenoot+Als wy aensien hoe wy met haer
En sy met ons in Liefde saten,
Maer dit comt ons weder te baten
Van suster, broeder, ofte vrient
Dat sy ghenieten boven maten,
Daer toe dit leven heeft gedient.
In desen leven eensdeels wert
Prijs, eer’, en vreed’ in God bevonden,
Doch al vermenght met pijn en smert,
Ga naar margenoot+Maer als dit sterff’lijc wert verslonden.
En dat de Ziele is verswonden
In Godts volcomen Heer’lijkheyt,
| |
[pagina 335]
| |
Die soeticheyt is niet om gronden
Die sulcken Ziele is bereyt.
Is hier vrientschap met Godt en Mensch,
Can hier de Ziels Godt ghenaken,
Hoe veel te meer sal dan na wensch
De Ziel het God’lijck wesen smaken,
Ist soet? God sien in doncker spraken,Ga naar margenoot+
Hoe veel te meer in claerheyt dan,
Wanneer Godt sal volcomen maken
Daer wy de voor-smaeck hebben van.Ga naar margenoot+
Ist niet een over-soete vreught
Personelijck te openbaren,
En Geestelijck te sijn verheught,
Met al die Hemelsche Heyr-scharen,Ga naar margenoot+
Die oyt van aen beginsel waren,Ga naar margenoot+
Daerom O vrienden bidt en waecktGa naar margenoot+
Op dat ghy daer oock meucht vergaren,
Daermen Godts Liefd’ in volheydt smaeckt.
Met Christo sijnd’ in ‘t lyden hierGa naar margenoot+
Wertmen namaels met hem verheven,
Sterven wy met onsen PrincierGa naar margenoot+
Soo sullen wy oock met hem leven,
‘t Schaet niet wat oordeel menschen geven,
Godt kent de sijne over al,
Die in den Boeck staen op gheschrevenGa naar margenoot+
Hy ‘t sijnder tijt wel vinden sal.
|
|