't Geestelijck kruydt-hofken
(1631)–Anoniem Geestelijck Kruydt-hofken–
Auteursrechtvrij
[pagina 304]
| |
Op de wijse: Gebenedijt, o mijn Ziel! altijt den Heer.
Ga naar margenoot+Een gulden Roose in Zions hof playsant
Gheplant tot vermaeck, van die sijn uyt gegaen
Vyt Babals duystere, ende verwoeste lant
Ga naar margenoot+Vol doornen aen alle paan,
Die van aertsche lusten staen,
Ser wijt ende ontdaen.
Die dese Roos wil schouwen in haer schoonheyt,
Ga naar margenoot+En riecken haer soetheydt seer delicaet,
Ga naar margenoot+In het ‘t Cruyt-hof Syons seer wel bereyt,
‘t Is van noot dat hy verlaet,
Daerom al hinder quaet
Dat hem beletlijck staet.
Ga naar margenoot+Die Liefde van de werelt vol hooghmoet
Met al haer pracht rijckdom en heerlijckheyd,
Ga naar margenoot+Met haer Koop-handel ende overvloet,
Daer sy in gevangen leyt,
Soo datse geen claerheyt
En siet van de waerheyt.
| |
[pagina 305]
| |
O schoone roose! vol alle soetigheyt,
Hoe zijt ghy doch soo weynigh hier gekent?
In ‘t ootmoedige dal u schoonheyt ghy uyt breyt,Ga naar margenoot+
Daer wil niemant sijn ontrent,
Ydel-eer ‘t gesicht schent
En maeckt de oogen blent.
O Mens! soeckt dees Roos so lange ghyse vint,Ga naar margenoot+
Want buyten dees niet anders is als doot,
Treet neer u vlees-lust, verlaet de werelt blint,Ga naar margenoot+
Treet vry neer u naeme groot,
Eer dat ghy comt in noot,Ga naar margenoot+
Die u heel neder stoot.
Dees gulden Roos die gheeft u al u wens,
Sy is u troost, in armoe maecktse rijck,Ga naar margenoot+
Sy maeckt u vrolijck, saligh is de MensGa naar margenoot+
Die hier toe neemt al sijn wijck,
Het is een Coninckrijck
Dat hier heeft geen gelijck.
‘s Werelts Roos verdwijnt al in een oogenblick,Ga naar margenoot+
Hoe schoon sy hier doch schijnt, haer endt in smert,Ga naar margenoot+
Exempel aen de Rijcke-man in wat een schrickGa naar margenoot+
Quam hy haest dit neemt ter hert,
Als hy geworpen wert
In ‘t Helsche vier seer vert.
| |
[pagina 306]
| |
Maer Lazarus verciert met dees roose vergult,
In-wendigh, maer uyt-wendigh seer misdaen,
Ga naar margenoot+Hy besat sijn Ziele met groote gedult,
Vyt dees noot is hy gegaen,
Ga naar margenoot+In Abrams schoot ontfaen,
Met blyschap aen gedaen.
Ga naar margenoot+Dees schoone Roos, wast in een stil gemoed’,
Dat neder buycht voor Godts majesteyt,
Ga naar margenoot+Dat voor sijn Godt wandelt in diep oodtmoed,
Ga naar margenoot+Dat de werelt heeft ont-seyt,
Met al haer heerlijckheyt,
Ga naar margenoot+En wandelt in waerheyt.
Hier wert dees Roos in-wendig aengeschout,
Ga naar margenoot+Verburgen voor al werelt wijsen blint,
Ga naar margenoot+Maer die volmaeckt in Godts genae verstout,
Ga naar margenoot+En recht Hemels is gesint,
Sulcken dees roose vint
En is van hem bemint.
Ga naar margenoot+Maer als dit sterflijck hier is af geleyt,
En als dees arme wederom op staen,
Ga naar margenoot+Dan sal dees schoone Roos met grooter heerlijckheyt
Voor haer lieff’lijck sijn ontdaen,
In ‘t leven sy dan gaen
Ga naar margenoot+En haren Croon ontfaen.
Ga naar margenoot+Dan sullen schricken, beven door anghst benout
| |
[pagina 307]
| |
Die nu niet kennen dees schoone Roose jent,Ga naar margenoot+
Die haer verlaeten op aertsche rijckdom stout,Ga naar margenoot+
Die coomt toe eeuwigh ellent,Ga naar margenoot+
Is swerelts blyschaps endt.
Ick bid u alle seer vriendelijck om GodtGa naar margenoot+
Soeckt doch in tijts dees Roose delicaet:Ga naar margenoot+
‘t Is Iesus alder-saligen deel en lot,Ga naar margenoot+
Daer al haer hoop op staet,Ga naar margenoot+
Hy is haer toe verlaet,
Wiens rijckdom niet vergaet.Ga naar margenoot+
|
|