't Geestelijck kruydt-hofken
(1631)–Anoniem Geestelijck Kruydt-hofken–
AuteursrechtvrijOp de wijse: O schoonste personagie!
Ga naar margenoot+Ghy uytvercoren Maegden,
Comt eens in ‘t licht, en wilt u staet aenschouwen,
Of yemant u eens vraeghden,
Kent dan u staet, u staet is niet te houwen
Ga naar margenoot+Geen hooger graet, als uwen staet,
Aensiet u Bruygoms leven,
| |
[pagina 253]
| |
Gants sonder smetten,Ga naar margenoot+
En sonder aen yets dan aen Godt te cleven,
Dit zijn u wetten,
Daer moet ghy u met wil, en lust toe gheven.
V minnaer hangt verheven,Ga naar margenoot+
Hy raeckt gheen aerdt, noch Hemel om te rusten,
Maer hanght deur Liefd gedreven,
Op dat een Maegt zijn liefd’ eens soud’ ghelusten,
Wie ist die ‘t siet, wat dit bediet,
Maer die sich inwaerts keeren,
Met al haer krachten,
Die sal hier sien gecruyst, den Heer der Heeren,Ga naar margenoot+
‘En ‘t Lam daer slachten,
Dat haer in ‘t hert de deughde wilde leeren.
Maer wie sal niet suchten?
Of Maeght soo hart, die dit niet sal beweenen?
Als sy bekent haer vruchten,
En hoe zijt oor ‘s lams boden noyt wou leenen,Ga naar margenoot+
Die ‘t Lam haer fondt, tot yder stont,
Maer ginck dees tuyghen dooden,Ga naar margenoot+
‘s Lams soete woorden,
Door eygen wil gesocht heel uyt te roden
Daer na vermoorden,
De waerheyt en met smaet den rug geboden.
Boet nu zijn doot met sterven,Ga naar margenoot+
En drinckt ‘t cruys bloet, in diep ootmoets begeeren,
| |
[pagina 254]
| |
Ga naar margenoot+Laet ‘t vleys ‘t oudt vleys deur kerven,
Ws Heeren doot, s’vleys doode lust verteren,
Kust Christus wond met uwen mont,
Doch hangend in zijn qualen,
Ga naar margenoot+Stijght vander aerden,
Dan sult ghy troost uyt zijnder zijde halen,
Van grooter waerden,
Is desen roden wijn in reyne schalm.
Ga naar margenoot+Ghy moet al ‘t u versmaden,
‘t Gevloeyde bloedt, moet schim-lust schoon wech spoelen,
Schoon hoe zijt u afraden,
Ga naar margenoot+Hout u by ‘t best, dat u ‘t best doet gevoelen,
Ga naar margenoot+Een maeght hout haer // aen haer minnaer,
Niemant mach haer becoren,
‘t Oogh wil niet dwalen,
Ga naar margenoot+Noch ‘t oor, en wil geen aertsche stem meer hooren,
Maer ‘t hert gaet dalen,
Voor die die sy haer trouw heeft toegesworen.
Ga naar margenoot+Sy laet de werelt woelen,
Ga naar margenoot+Ten raeckt haer niet, al ist dat sy oock strelen,
Sy laet haer, al haer boelen,
Sy laet haer hert, van ‘t ydel schoon niet stelen,
Ga naar margenoot+S’is heel vermast, van d’aertschen last,
‘t Smert haer, daer aen te dencken,
Voor ‘t soet der keelen,
Ga naar margenoot+Laet sy haer, met haer Bruydegom galle schencken,
| |
[pagina 255]
| |
‘t Gaet t’saem verveelen,
Sy past maer op haer lief zijn soete wencken.
Sy is heel afghescheyden,
Van al het gheen beneden God mach wesen,Ga naar margenoot+
Daer wils’ haer Lief verbeyden,
Sy wil van anders niemant zijn ghenesenGa naar margenoot+
Hoe schoon van schijn // ’t is haer al pijn,Ga naar margenoot+
Niets niet can haer vermaken,
‘t Arts is verdwenen,Ga naar margenoot+
En wat vergaet en can haer niet meer smaken,
‘t Is al t’saem heenen,
Dus soeckt haer ziel, maer heen in God te raken.Ga naar margenoot+
Sy is in als ghelaten,
Haer Bruydegom is al haer doen en weten,Ga naar margenoot+
‘t Vat is maer om te vaten,
‘t Volcomen goet dat haer noyt wordt verweten,
S’is heel vervreemt
Van ‘t geen beklemt,
Vervreemt van d’aertsche sinnen,
‘t Is recht besneden,Ga naar margenoot+
Haer zielen rust bevint sy nu van binnen,
Haer zielen vreden,
Die baert in haer een eeuwich vierich minnen.
S’is nu bevrucht met deugden,Ga naar margenoot+
Die sy ontfinck in ‘t alderdiepst verneren,Ga naar margenoot+
Dit voedt haer al haer vreugden,
| |
[pagina 256]
| |
Sy draeght en baert, s’Geest vrucht haer Lief ter eeren,
Ga naar margenoot+Sy voelt gheen smert, door vreucht in ‘t hert,
Ga naar margenoot+Haer liefd’ cant al verdraghen,
En vrolick lyden,
Wat haer ontmoet, sy wil dat niemant klaghen,
Sy wijckt geen strijden,
Maer sy wil haer uyt liefd’ ter doodt toe waghen.
Sy heeft haer gants verloren
Ga naar margenoot+In ‘t liefden duyr, dit doet haer vierich gloeyen,
Sy heeft slechs een vercoren,
Ga naar margenoot+Sy kan haer niet, als met dit een bemoeyen,
Met ‘t eenich een is sy gemeen,
Al ‘t haer is haer benomen,
Ga naar margenoot+Iae haer ghedachten,
Die zijn gevloeyt in God, door ‘s geestes stroomen,
Haer ziel gaet wachten,
Wanneer dat sy uyt d’aertsche hut sal comen.
S’is tijt en haer ontweecken,
Ga naar margenoot+Haer wandelingh is in des Hemels zalen,
Daer gaets’ haer lief aen spreken,
Want s’is gheleert, te spreken sonder talen,
Ga naar margenoot+Sy toont haer min, all ‘t Gods ghesin,
En sy gheniet haer stralen,
En ‘s Hemels zeden,
Die nummermeer haer soete liefd’ bepalen,
| |
[pagina 257]
| |
Dit zijn haer reden:Ga naar margenoot+
Mijn Bruygoms Liefd’ en sal mijn nummer falen.
Wie can des vreught sommeren,Ga naar margenoot+
Die hier een maegt ontfangt uyt puur ghenaden,
O vreucht! noyt vreught ontberen.Ga naar margenoot+
En noyt versaydt, doch niet doet als versaden,
O reyne maeght, eert die ghy draegt,
V dracht sal u noch croonen,Ga naar margenoot+
Voor Coninginne,
Des Hemels om met u altijdt te woonen,
‘t Moet hier beginnen,Ga naar margenoot+
Want liefd’, die moet de liefd met liefd hier loonen.
|
|