't Geestelijck kruydt-hofken
(1631)–Anoniem Geestelijck Kruydt-hofken–
Auteursrechtvrij
[pagina 167]
| |
Op de wijse: Eenen geboren blinden sat, &c.Verblijt u in die Hope soet,Ga naar margenoot+
Al zijt ghy swack in u gemoet,
In uwen strijdt,
Den Heere sal u croonen,Ga naar margenoot+
Ist dat ghy hier verduldich lijdt.
Slaet u oogen ten Hemelwaert,
Wanneer u herte wort beswaertGa naar margenoot+
Met cruys en druck,
Hy en sal u niet verlaten,Ga naar margenoot+
Want hy soeckt hier u ziels gheluck.
Sijn liefde is soo overgroot,Ga naar margenoot+
Veel liever wederom den dootGa naar margenoot+
Hy sterven sou,Ga naar margenoot+
Dan dat hy sou gedooghen,
‘t Verlies van die hem blijft getrou.
Al laet hy u een weynich staen,Ga naar margenoot+
Hy siet nochtans u lijden aen,
Met groot ghedult,
Op dat hy sou beproeven,Ga naar margenoot+
Oft ghy hem oock by blyven sult.
Hy berght zijn aensicht voor een tijt,Ga naar margenoot+
Maer hy en wort geen liefde quijt,Ga naar margenoot+
In angst een noot,
Ghedenckt aen zijnen Sone,Ga naar margenoot+
Hoe dat hy was in lijden groot.
| |
[pagina 168]
| |
Ga naar margenoot+Macher wel grooter liefde zijn,
Als tusschen Godt en Christum fijn?
Och neent voorwaer,
Ga naar margenoot+Nochtans scheen hy verlaten,
Als hy hinck aen den cruyce swaer.
Ga naar margenoot+Want siet dat is de rechte baen,
Voor al die in ‘t geloove staen,
Sy moeten hier,
Ga naar margenoot+Sy moeten hier in ‘t lyden,
Gheloutert zijn als gout in ‘t vier.
Ga naar margenoot+Hierom ist dat Iacobus seyt:
Verblyt u als u hier aen leudt
Bekoringh veel,
Want u beproeft gheloove,
Wort door verduldicheyt seer eel.
Ga naar margenoot+Die u behoet en sluymert niet,
Al ist dat ghy geen hulp en siet,
Ga naar margenoot+Ghy wort bewaert,
Door wonderlijcke krachten,
Op dat ghy zijn liefden aert.
Ga naar margenoot+Want hy die u geschapen heeft,
Het leven is waer door ghy leeft,
Daerom oock al,
Ga naar margenoot+Al wat u is van node,
Hy door zijn Liefd’ u geven sal.
Ga naar margenoot+Want tot zijns selfs heerlickheydt,
Ga naar margenoot+Hy uwe ziele heeft bereyt,
Ga naar margenoot+Al wat hy doet,
‘t Sy lyden of verblyden,
‘t Comt al uyt zijnder liefden gloet.
|
|