't Geestelijck kruydt-hofken
(1631)–Anoniem Geestelijck Kruydt-hofken–
Auteursrechtvrij
[pagina 134]
| |
Op de Wijse: Swinters Somers even groen, &c.Daer zijn nu veel Godts-diensticheden,
Ga naar margenoot+In het genaemde Christendom,
Sy schijnen al gegront op reden,
En yder een heeft sijn waerom,
Nochtans niet een sonder ghebreken,
Gelijck men aen de vruchten siet,
Ga naar margenoot+Al conden sy als Engelen spreken,
De rechte Liefd’ en isser niet.
Ga naar margenoot+De rechte liefde maeckt volcomen,
Maer sonder die ist al ghebreck,
Ga naar margenoot+Al wil men ‘t noch soo heyligh noemen,
Al scheen ‘t uytwendigh sonder vleck,
Ga naar margenoot+En datmen hem van alles wachten,
Laetmen hem daer op duncken yet,
Ga naar margenoot+Om sijnen naesten te verachten,
De rechte Liefd’ en isser niet.
Ga naar margenoot+Sy roemen op haer strenge wegen,
Daer sy uytwendigh in bestaen,
Maer ist in strengicheyt gheleghen,
De Ioden moeten voren gaen,
Ga naar margenoot+Die haer kinders den Moloch branden,
Maer Godt den Heer haer weten liet,
Ga naar margenoot+My grouwelt sulcke offerhanden,
De rechte Liefd’ en isser niet.
| |
[pagina 135]
| |
Sy namen op haer groote lasten,
Als sy met anghst en moeyte swaer,
In sacken en in asschen vasten,Ga naar margenoot+
Naer Godt en vraegde niet daer naer,
Sy wilden met den Heere rechten,
Waerom hy dit niet aen en siet,
Hy sprack tot haer door sijne knechten
De rechte Liefd’ en isser niet.
Besnydet uwe hert inwendigh,Ga naar margenoot+
Dne hongherighen breeckt u broot,
Sijt van u naesten niet afwendigh,Ga naar margenoot+
Maer doet hem bystant in den noot,
Dan sal ick u ghebedt verhooren,
Maer soo langh als dit niet gheschiet,
Al uwen arbeyt is verlooren,Ga naar margenoot+
De rechte Liefd’ en isser niet.
Wy moeten heden sijn verwondert,
Siende verscheyden volcken hier,
Die van de werelt afgesondert,
Malcanderen ghelijck sijn schier,
Nochtans en moghen sy niet velen,Ga naar margenoot+
Datmense ‘t samen broeders hioet,Ga naar margenoot+
Dit isset dat haer doet verschelen,
De rechte Liefd’ en isser niet.
Want siet de alghemeyne leden,
En weten qualijck van ‘t verschil,
Sy leefden ‘t samen wel in vreden,
Waert d’opperhoofden van haer wil,Ga naar margenoot+
Soo yemant poocht te onderwinden,
Gemeynsaemheyt men ‘t haer verbiet,Ga naar margenoot+
Wt sulcke dinghen wy bevinden,
De rechte Liefd’ en isser niet.
Want waerder liefde Gods voltrouwen,
En datmen het verdwaelde socht,Ga naar margenoot+
| |
[pagina 136]
| |
Hoe gheerne soumen vrientschap houwen,
Ga naar margenoot+Ofmen malcander winnen mocht,
De rechte Liefd’ is in haer wercken
Ga naar margenoot+Lanckmoedigh en sonder verdriet,
En waermen dit niet can bemercken,
De rechte Liefd’ en isser niet.
De rechte Liefde is ootmoedigh,
Haer selven sy niet en behaeght,
In crachten is is overvloedigh,
Ga naar margenoot+Soo dat sy alle dinck verdraeght,
Ga naar margenoot+Maer waermen yemandt soeckt te dwinghen,
En datmen om sijn selfs geniet,
Ga naar margenoot+Den swacken niet en can ghehingen,
De rechte Liefd’ en isser niet.
O vrienden ghy die nu moet lyden,
Om ‘t beleven van u ghemoet,
Ga naar margenoot+Wilt door ghedult u zielen vryden,
Blijft in de rechte Liefde soet,
Ga naar margenoot+Wilt doen met wel-doen overwinnen,
Die u als een oncruyt uytwiet,
Want cont ghy sulcke niet beminnen,
De rechte Liefd’ en isser niet.
|
|