't Geestelijck kruydt-hofken

[p. 137]

Het vier-en-vijftigste Lied,
Een onderwijsinghe, hoe datmen de Goddelijckenature deelachtigh wort.

Op de wyse: Van den 23 Psalm, &c.

Ick moet een Liedt
In ‘s Heeren naem beginnen,
Op dat ic yet // mocht aen u ziel gewinnen
Al mocht ick dy,
De gantsche weerelt geven,⁺
‘t Heeft gheen weerdy,
By een Godtsaligh leven,
Der zielen goet, is ‘t hoogste goet gepresen
Een reyn ghemoet
Ontfanght Godts heyligh wesen.
Wilt ghy sijn een
Vercoren Bruydt des Heeren,
Tot hem alleen, moet ghy u liefde keeren:
Vergetet al // wa vaders huys en magen,⁺
Den Coninck sal // in u hebben behagen,
Maer ist dat ghy
Egypten wilt gedencken,
Soo en sal hy
Sijn liefde u niet schencken.
Ieloers is Godt,⁺
En met liefde ontsteken,
Selfs wil hy tot
Ons ziel inwendigh spreken,
Sijn bede-huys // ter eeren sijnen name,
Moet reyn en kuys
Sijn aen ziel en lichame,⁺
Geen dat soo cleyn,
En wert daer door gedragen,
Daer hy alleyn // regiert na sijn behagen.

+ Prov. 8: 11.

+ Psal. 45: 15.

+ Exod. 10: 5.

+ Marc. 11.16.

[p. 138]

 

 

Scheydet u van // die weereltlijcke lusten,

 

Roertse niet an // die u ziele ontrusten,

 

⁺Laet sijnen Geest // een woningh in u maken,

 

Hemelsche feest // sult ghy lieffelijc smaken,

 

⁺Sijn Avontmael // sult ghy met hem genieten,

 

Soo ghy sijn taal // u niet en laet verdrieten.

 

Sulck een beloft // heeft ons den Heer ghegheven,

 

⁺Wie die versloft // die mist het eeuwigh leven,

 

In duysternis // wandelt hy als de blinden,

 

Seer onghewis // waeyt hy met alle winden,

 

Maer die verlaet // des werelts woeste weghen,

 

Eeuwigh hy staet // al door des Heeren zeghen.

+ 2 Cor. 6: 16.

+ Apoc. 3: 20.

+ 2 Pet. 1: 9.