't Geestelijck kruydt-hofken
(1631)–Anoniem Geestelijck Kruydt-hofken–
Auteursrechtvrij
[pagina 99]
| |
Op de wijse: Wy vinden claer beschreven, &c.Die goede Heer der Heeren,Ga naar margenoot+
Die is altijt om my,
Hy weet al mijn begeeren,
Hy weet mijn gaen en keeren,
‘t Sy waer ick wende my.
Hy weet al mijn ghedachten,Ga naar margenoot+
En op een yder woort,
Wil hy seer neerstigh achten,
O wonderlijcke crachten!
Die ‘t alles siet en hoort.
Mijn innerlijcke Nieren,Ga naar margenoot+
Die staen in sijnder macht,
Ick ben door sijn bestieren,
En wonderlijck regieren,
Ter werelt voort ghebracht.
Sijn ooghen my aensaghen,Ga naar margenoot+
Doen ick noch niet en was,
En alle mijne daghen,
Die noch verborghen laghen,
In sijnen boeck hy las.
Wanneer ick ben verleghen,Ga naar margenoot+
Doet hy my onderstant,
Ionstigh tot my gheneghen,
Beschickt hy al mijn weghen,Ga naar margenoot+
En leyt my deur sijn hant.
| |
[pagina 100]
| |
Sorch-vuldelijck ghedreven,
En vreest mijn herte niet,
Ga naar margenoot+Wat my in desen leven,
Ga naar margenoot+Van nood’ is sal hy geven,
De sorgh hy my verbiet.
Ga naar margenoot+Want hy als eenen wachter
Rontom my leghert stil,
Bewaert my voor en achter,
My hindert geen verachter,
Ten sy met sijnen wil.
Dat hy my dus bewaerden,
Dat schijnt een wonderdaet,
Ga naar margenoot+Nochtans en valt op aerden,
Gheen musken cleyn van waerden,
Ten sy dat hy ‘t toelaet.
By hem is niet vergeten,
Soo cleynen creatuur,
Ga naar margenoot+Al is hy hoogh gheseten,
‘t Staet al in sijn gheweten,
Persoone, tijt, en uur.
Ga naar margenoot+Al woud’ ick hem ontvlieden,
In Hemel of in Hel,
‘t En can geensins gheschieden,
Hy soude my bespieden,
Met sijn vier’ge oogen snel.
Ga naar margenoot+Hy siet op alle paden,
Der menschen quate en goet,
Ga naar margenoot+Hy wederstaet den quaden,
Maer hy neemt in ghenaden,
Die wandelt in ootmoet.
Mijn liefde wil ick vesten
Op hem, vry onvertsaeght,
Ga naar margenoot+Want die hem liefst, ten lesten
Dient alle dinck ten besten,
‘t Sy hoe ‘t hem oock toedraeght.
|
|