't Geestelijck kruydt-hofken
(1631)–Anoniem Geestelijck Kruydt-hofken–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Van den 97 Psalm, &c.Een Coningh is de heer,Ga naar margenoot+
Sijn Rijck is na en veer,
Alle steden en landen,Ga naar margenoot+
Beheerschen sijne handen,
Wel dien die hem betrout,Ga naar margenoot+
En sijn bevelen hout,
Lieff’lijck hy haer aensiet,Ga naar margenoot+
End’ en verlaetse niet,
Wanneer sy sijn benout.
Hy went sijn oogen fijn,Ga naar margenoot+
Op die rechtveerdigh sijn,
Hy luystert na beneden,
Op alle haer ghebeden,
Hy doet wat hy begeert,Ga naar margenoot+
Niemant sijn hant en keert,
Haer herte wort verlicht,
En wonderlijck ghesticht,
Die hy sijn weghen leert.
Of schoon sijn hulpe toeft,
Hy weet wat haer behoeft,
Hy laetse na veel treuren,Ga naar margenoot+
Eyndelijck troost ghebeuren,Ga naar margenoot+
Hy schenckt sijn liefde soet,
| |
[pagina 98]
| |
In grooter vervloet,
Dan sy hadden verwacht,
Haer tonghe vrolijck lacht,
En singhen in ‘t ghemoet.
Onsen Godt is planteyt,
Ga naar margenoot+Rijck van Bermhertigheyt,
En met sijn milde gaven,
Can hy de ziele laven,
Met sulcken soeten smaack,
En innerlijck vermaack.
Ga naar margenoot+Soo dat sy al ‘t verdriet,
Dat in der tijt gheschiet,
Achten een cleyne saack.
Ga naar margenoot+Der vromen hope staet
Op Godt, haer toeverlaet,
Gheen quaet mach haer vervoeren,
Verschricken noch beroeren,
Sy weten, ‘t sal in ‘t endt
Ten besten sijn ghewendt,
Ga naar margenoot+Godt die haerer neemt acht,
Sijn Engelen met cracht,
Sijn haer altijdt ontrent.
Ghy die den Heere vreest,
Ga naar margenoot+Weest vyerigh in den Geeft,
Recht op die slappe handen,
En vreest niet y vyanden,
Ga naar margenoot+In wel-doen niet vertraeght,
V noot den Heere claeght,
Soo sal hy uwen sin,
Vervullen met sijn minn’
Ist dat ghy hem behaeght.
|
|