't Geestelijck kruydt-hofken
(1631)–Anoniem Geestelijck Kruydt-hofken–
Auteursrechtvrij
[pagina 94]
| |
Op de wyse: Daer was een Herder wijs vermaert, &c.
Ga naar margenoot+Dat eenigh Godtlijck wesen soet,
Wil uwen Geest bedouwen,
Ga naar margenoot+Op dat ghy met een reyn ghemoet
Godts aensicht meught aenschouwen,
Wiens zuyver licht // de herten sticht,
Die vast op hem betrouwen.
Ga naar margenoot+Siet welcken liefde ons gheschiet,
Dat wy Godts kinders hieten,
Maer openbaer en ist noch niet,
Wat wy sullen ghenieten,
Ga naar margenoot+Wanneer hy sal // sijn liefde al
Over de syne gieten.
Ga naar margenoot+Sijn Engelen met soet gheluyt,
Ga naar margenoot+Sullen sijn uytvercoren,
Ga naar margenoot+In allen plaetsen soecken uyt,
En brenghense te voren,
Ga naar margenoot+Daer sal met een // hoe arm oft cleen,
Voor hem blyven verloren.
Ga naar margenoot+Al sijnse creupel, lam, of blint,
Ga naar margenoot+Veracht ende verschoven,
Alsmense reyn van herten vint,
Men salse brenghen boven,
Daer sullen sy // van herten bly,
Godt in der claerheyt loven.
| |
[pagina 95]
| |
Want door de liefde die hy heeft,Ga naar margenoot+
Maeckt hyse hem ghelijcke,
Sijn eyghen claerheyt hy haer geeft,Ga naar margenoot+
Al in sijns vaders rycke,Ga naar margenoot+
Sijn heerlijckheyt // is haer bereyt,Ga naar margenoot+
Op dat sijn liefde blijcke.
Veel duysent Heylighen valliant,Ga naar margenoot+
Sullen daer blinvken schoone,
Ontfanghen van des Heeren hant,Ga naar margenoot+
Des levens rijcke croone,
Elck een sal daer // verschijnen claer,Ga naar margenoot+
In sijn eyghen persoone.
De oude vrienden langh voor heen,
Ghestorven en vergheten,
Die sullen daer comen by een,Ga naar margenoot+
Hemelsche spyse eten,
Als sy verheucht // en vol van vreught,Ga naar margenoot+
Te samen sijn gheseten.
De schaepkens die nu sijn verstroytGa naar margenoot+
Hier ende daer verscheyden,
Die werden ‘t samen dan ghekoyt,
Het Lam dat salse weyden,Ga naar margenoot+
En nimmermeer // sullen sy weer
Van malcanderen scheyden.Ga naar margenoot+
Hoe lieff’lijck sal met vreughden fijn
Dat soet gheselschap leven:
Elck een sal geern de minste sijn,Ga naar margenoot+
Wt liefde soo ghedreven,Ga naar margenoot+
Waert moghelijck // het gantsche rijckGa naar margenoot+
Souden sy overgheven.
Want sy als een doorluchtigh vyer,Ga naar margenoot+
Van liefde sullen gloeyen,
Al wat sy geven goedertier,Ga naar margenoot+
Sal hondertfout in vloeyen,
En haer fonteyn // en wort niet cleyn,Ga naar margenoot+
| |
[pagina 96]
| |
Maer sy sal eeuwigh groeyen.
Ga naar margenoot+Al in haers vaders lieve huys
Sijn woninghen by velen,
Daer sullen sy bevrijt van cruys,
Seer lieffelijck in spelen,
Ga naar margenoot+Dat duysent jaer // een dagh is maer,
Soo weynigh salt vervelen.
Wt aengheporde soete minn’
Sullen sy met verkloecken,
Ga naar margenoot+Als Enghelen vlieghen uyt en in,
Ga naar margenoot+Malcanderen besoecken,
Ga naar margenoot+Want Liefd’ is daer // in ‘t openbaer,
Niet heymelijck in hoecken.
Ga naar margenoot+Hier is liefd’ met vlees bekleet,
Ga naar margenoot+Ghekrenckt in haer vermoghen,
Soo dat men niet soo claer en weet,
Waer dat sy leyt gheboghen,
Ga naar margenoot+Alleen present // is sy bekent,
Den Goddelijcken ooghen.
Ga naar margenoot+Het is de liefde wel en pijn,
Als mense niet can vaten,
Ga naar margenoot+Als sy dan sal soo kenbaer sijn,
Hoe wil sy haer uyt laten,
Met wat een vreught // sal sy haer deugt,
Wt-breyden boven maten.
Eensdeels is hier ghetuyghenis,
Hoe groot de vreught sal wesen,
Ga naar margenoot+Godt aen te sien ghelijck hy is,
‘t Ghedencken doet ghenesen,
Hoe veel te meer // als wy den Heer,
Aenschouwen in het wesen.
Ga naar margenoot+Wie dese hope in hem heeft,
Reynight hem selven mede,
Ghelijck hy reyn is, en hy leeft,
Met Godt in eenighede,
| |
[pagina 97]
| |
|