Geestelijcke harmonie

van veelderley ende uytghelesene soo oude als nieuwe Catholijcke Kerckelijcke Lofsanghen, Leysenen ende Liedekens, op die principaelste Feesten en getijden des Iaers, die men in’t Vorstendom Cleve by den Catechismus singht

LXVI. Van Christi vrolijcke Hemelvaert. Festum nunc celebre, magnaque gaudia.

Dit feest en weerden tijt,
De vreucht en Christen vlijt,
Die gemoeder dwingen,
Lofsangen te singen,
Daer Christus Godes Soon,
Opvoer in Hemels throon,
Gods en der menschen midlaer schoon.      Conscendit.

Hy is in den Hemel,

Geclommen met jubel,
Der heyligen gemeyn,
Looft hem daerom certeyn,
Desglijcks der Engelen schaer
Singt lof luyd en klaer,
Den triumpheerder openbaer.      Quae.

Opvarent met sich bracht,

Die gevangen met kracht,
Schenckt den menschen gaven,
Mildelijck van baven
Een strengh Richter komendt,
Is hy aen des werelts endt,
Die ons met gnaden heeft gemeynt.      Oremus.

Wy bidden u o Heer,

En gnadich schepper seer,
Siet aen u dienaers goet,

[p. 93]

 

Wilt haer geven voorspoet,

 

Tegen den duyvel wreet,

 

Die brullent om ons geet,

 

Dat wy ontgaen dat eeuwigh leet.      Vt cum.

 

Om also ghy kompt weder,

 

Met vuyr wolcken neder,

 

Te richten openbaer,

 

Al wat verborgen waer,

 

Dat ghy niet geeft die pijn,

 

Ons die al sondaers sijn,

 

Maer genaedighlijck u aenschijn.      Praesta.

 

Dit o eewigh vader,

 

Geeft ons alle gader,

 

En ghy o Iesu meest,

 

Met den heyligen Geest,

 

Eene Dryvuldigheyt

 

Gelijcker heerligheyt

 

Heerschent t’samen in eewigheyt.