LXV.
Den lustelijcke Mey Christus playsant,
Vol aller deuchden groene,
Is voor ons Christenen nu wel geplant,
Christus verresen schoone,
Al in dit feest van Paeschen certeyn,
Daerom wordt een soet liet gemeyn,
Met spel en gelovige tongen,
Alleluia alomm’ gesongen.
Christus is onsen Paeschen, weet voorwaer,
Een lammeken seer krachtich,
Geoffert heel voor ons op den Altaer,
Des heylich cruys waerachtich,
Die hem voor ons aen t’cruyce liet slaen,
Is wt den grave nu opgestaen
Wt den slape des doots ontsprongen,
Des wort Alleluia gesongen.
| |
Gestorven is hy eens na Paulus leer,
Hy en sal niet meer sterven,
Die doodt en sal niet domineren meer,
Wy sullen het leven erven,
Door hem, die inder eewigheyt leeft,
Die ons sijn bloet seer mildelijck geeft,
Als een Pellicaen voor sijn jongen,
Des wort Alleluia gesongen.
Victorieus is Christus Koningh groot,
Claerder dan duysent sonnen,
Die helsche poorten der eeuwighe doot,
Heeft hy geheel verwonnen,
Sijn lieve vrienden daer wt gebracht,
En heeft benomen Lucifers macht,
Hy kan ons tot sonden niet dwingen,
Des wilt nu Alleluia singen.
Denckt hoe d’Apostelen waren verblijt,
Na al haer droevigh klagen,
Als sy haren meester gebenedijt,
Soo schoon verresen sagen,
Al met een wonder schoonheyt gekroont,
Soo heeft hy haer sy selven vertoont,
Hy sprack haer van Hemelsche dingen,
Des wilt doch Alleluia singen.
Die Catholijcke Kercke looft met vreucht,
Den Hemel en die eerde sijn verheucht,
Hieromme ghy gelovige fijn,
Wilt in den Heere nu vrolijck sijn,
En wilt uwen Geest daer toe dringhen,
Om nu Alleluia te singen.
O ghy Christenen al doot dit vermaen,
Wilt met vreugden Godt prijsen,
| |
Auteursrechtvrij