Geestelijcke harmonie

van veelderley ende uytghelesene soo oude als nieuwe Catholijcke Kerckelijcke Lofsanghen, Leysenen ende Liedekens, op die principaelste Feesten en getijden des Iaers, die men in’t Vorstendom Cleve by den Catechismus singht

XXIII.

Geboren is ons een Kindeken,
Van eener Ionckfrou reyne,
Godt Vader, Soon en heylige Geest.

Die sijn gereyst met Maria alleyne,      Godt, &c.

Wy willen Godt loven in eewicheyt.

Daer toe dat kindeken kleyne,

En Mariam die Moeder sijn, die Ionckfrou fijn,

Wol ons haer genaet met deylen.      En, &c.

Frewdt u Maria in eewicheyt.

Daerom ghy hebt ontfangen,

Den spiegel der Dryvuldicheyt, u lof is bereyt.

Tot u hebben wy verlangen.      Den spiegel, &c.

Dat kindeken is der genaden vol,

Het geeft ons goede leere,

Sijn lof niemant wt spreken kan, is sonder wan,

Wy dancken hem sijner leere:      Lof, &c.

Hy heeft geleden den bitteren doodt,

Voor onser sonden alle,

En geeft den Sondaren goeden troost, heft ons verlost,

Wel van den eewigen falle      En geeft, &c.

[p. 30]

 

O Heer halt ons in dijner hoed,

 

Dat wy niet mogen sterven,

 

In onser sond en misdaet, o eewiger Godt,      In onser, &c.

 

Dijn genaed helpt ons erwerven,

 

Wy bidden voor onseren lesten endt,

 

Als wy van hier sullen scheyden,

 

V lichaem uyt des Priesters hant, wert ons gesant,      V lichaem, &c.

 

Maria mach ons geleyden.