Gard Sivik. Jaargang 5

[p. 40]

rob cassuto / twee gedichten

[I]

ik zie
de grens waarachter men
het vizier afstelt op mooi weer

ook de lachende luitenant
de adem van de vroegere staatsman
het speeksel van de autocoureur
vormen nog niet de helft
van wat de dag van vandaag
(die morgen en overmorgen is)
aan breedte van glas en ogen inhoudt

en al zijn ogen
de omgekeerde film van wat men niet wil zien
het onbegrijpelijke geloof blijft
dat eerstdaags uit lucht en aarde
een medemens zal ontstaan

[p. 41]

[II]

de hemel spreekt al boekdelen
van een naderend diluvium
de effekten staan star in de lucht

een freewheelend gevaar
krijgt een voorwaardelijke vrijheid
zijn ijzeren plant krijgt
een beangstigend aantal wielen

de tanden als vlaggen nakijkend
gaat steeds lager
gaat steeds hoger
het moederlijk vloeiend bloed
naarmate de beweging van een mens
slordiger en korter

een hemel van effekten
verkondigt het diluvium van stille stenen boekdelen