Gard Sivik. Jaargang 4

[p. 18]

processie
j. stringa

Zacht het vlees en zacht het bloed
meneren, als de avond valt
en er niet veel meer te zeggen is
nadert de stoet.

Honderden hebben, meneren, langs de straat
de optocht verwacht,
rozenkrans voor het vlees
rozenkrans voor het bloed.

De jonge clown met het vrouwengezicht,
het kind met de paarden en
het kind met de kevers,
allen stonden klaar, meneren.

Gij, waarvoor dank, hebt het
mooglijk gemaakt, nietwaar, enzovoort.
Here comes!! Onder een vaan
‘De goede herder is altijd beter’.

De zon viel loodrecht, een norse bol,
in het water. De vijver, meneren
een nieuwe moedermaria-schoot,
zo bloedde de avond leeg.

Allen aansluiten. Allen sloten
zich aan, het kind, het kind,
de clown, als lammeren, kinderen
biddend van hier tot ginder.

Zo heeft U eer van Uw werk.
De nacht is paars van rouw.
En waar wij allen de zon zagen vallen
gaapt gods muil als een rattenval.