Gard Sivik. Jaargang 4

[p. 17]

voorbeeld van gezichtsbedrog

Een tot dusver meegaand proefpersoon (uit cel 7)
wist in narkose-sekonde de riemen los te rukken,
ontsprong de rijdende brankard
en trachtte te ontkomen over
de op het minste geringste met echo's reagerende
brandgangen van het ooglijdersgesticht:

Nergens een nis (die moderne architektuur!) en daar
dreunt het beton al: de stappen der geslepen assistenten.
Houd hem de patiënt, hij is gevaarlijk!
Voorbij de vitrines: lenzen, meer dan levensgrote
kopieën van een Iris, een Retina. Tenminste iets:
hij vernielt de vitrines: De Eerste Bril
(de trots van het Instituut) vermorzelt hij
met een blote hiel. Zijn gezonde oog
absorbeert deze daad met verrukking. Verrukkelijk! maar
daar is de plastic handschoen van een helper al
en heeft hem stevig in het nekvel.

(De vrouw in de rose japon, aan het eind van de gang,
soepel leunend tegen een blusapparaat,
blijkt niet meer dan:
een al in 1800 voor anatomiese doeleinden afgestaan geraamte)
:
Een streek hem door het zieke oog geleverd.
Met het gevolg
dat hij zich verbitterd laat besnijden
en (wat niemand verwondert) sterft,
in het belang der wetenschap, zoals het heet.