Gard Sivik. Jaargang 4

[p. 9]

groeten uit ibiza
cornell's bastiaan vaandrager
(enkele vergrotingen)

Cf. C.N.

Het betere werk:
bergen verzetten en...
óóg voor de natuur - is dit even leven!
Maar wat zeg ik?
Het zicht wordt slechter, de zon is onder,
neerslag.
En wat zien we gebeuren?
Twee nonnen
(Lieve ouders,
ik stuur u hierbij enkele vergrotingen), twee nonnen
geven vlug een scheurtje in het schutblad,
een extra ezelsoor in de gebedenboeken.
En denken even intens aan borsten, denken zelfs
borsten te bezitten.
Geen denken aan. Voelen,
gristelijk
en rankuneus de rozenkransen rinkelen.

Niet praten met de bestuurder.
Maar ondertussen!:
5 spaanse vliegen kruipen lui over het stuurwiel.
Onmacht over het stuur.
De rook van de stad. Onnodige haarspeldbocht:
een nieuwe benaderingswijze?

Hij laxeert
duchtig in zijn echt niet elektriese stoel.

Wie wordt er niet onwel van?

De dame met de hoofdband?
Toch wel: een flakon eau de Cologne.
De leerling?
Of hij! Schooltas valt open. Van een grammatika
fladderen drie katerns in het koolas.
En de albino op de achterbank?
En de albino op de achterbank!

[p. 10]

 

Veiligheidsgordels vezelen weg. Sponningen.

 

Zittingen veren niet meer, kleven.

 

Schelpen,

 

touwschoenen, een tropenhelm

 

- ontroerende goederen

 

 

 

Kijk nou toch: een dikke bril

 

breekt de benen, verraadt een gehoorapparaat.

 

Dat hoort niet

 

meer, zelfs niet de oorzaak van de echo.

 

Domoor:

 

bus glijdt beheerst in ravijnnn!

 

 

 

Maar vóór u de volgende vergroting bekijkt:

 

de dame met hoofdband heeft een snorretje van roet,

 

de albino bloedt uit zijn mond

 

en die broekveer op de voorgrond is verzilverd.

[p. 11]

 

Noem het

 

(als je wilt): overgangsmaanden,

 

even blind en even bij-

 

na vallen

 

van een dak

 

op een dak

 

op een dak

 

op een

 

niet bijna-eiland:

 

Eiland!

 

 

 

En dat eiland verkent hij.

 

En dat eiland verkent hem.

 

Draagt hem barstend van de hitte: rode aarde -

 

luchtfoto's liegen niet -

 

dorre ellende.

 

 

[p. 12]

 

Gevaren?

 

Het volume van zijn villa. En mon dieu

 

de diertjes.

 

De intieme diertjes.

 

Mijn god, wat had je voor met al die diertjes!

 

 

 

Gevaren?

 

Voedselvoorziening.

 

Voedselbederf.

 

Een mens heeft welke vitaminen nodig?

 

Zijn ontlasting: hoe innig is alles. Hoe steeds

 

minder zindelijk wordt hij.

 

Begint zelfs zelfstandig te zingen.

 

Betrapt zich op een wandeling.

 

Uitvoerig volgt hij de maan,

 

eerste kwartier,

 

laatste kwartier.

 

 

 

Hij absorbeert, absoluut.

 

En wordt geabsorbeerd. Langzamerhand

 

krijgt hij een hand of wat te schudden.

 

Detail: op een dag

 

vindt hij twee teken in een hondenoor.

 

Vindt hij het hinderlijk? Ach

 

een diertje, een diertje meer of minder

 

- mijn karakter.

 

Gevaren?

 

Teken van leven!

 

Kom eens kijken na de eerste zeldzame regen: in de aarde

 

 

 

zijn initialen.