Gard Sivik. Jaargang 4

[p. 10]

twee

er zijn twee werelden:
het leven onleefbaar,
met de angst van vergeten dieren
onder de huid,
en het schrikachtig hart
zonder vleugels in het lichaam.
boven dit bestaan
trekt een onzichtbaar wezen
dat tussen sterren huist,
vreemde kringen van twijfel.
kleurloos en zonder geluid.

twee werelden. twee levens.
en wij, die langzaam
wolken zagen breken
en adem zochten en niets
dan fel geel zand en licht
voor huid en handen vonden,
wij konden prachtig bestaan,
een scherp, kort ogenblik lang.

meer niet geen hoop op later.
en zeker hier niet ook hier
leeft men niet buiten gevaar.
men sterft eerder
aan het zuiver geheim won een lichaam
en het onhoudbaar licht van de huid,
dan aan de hardste angst van de dieren.
er zijn twee werelden:
het onbewaakte land zonder verhalen
en het zachtere deel van de stem.