Gard Sivik. Jaargang 4

[p. 9]

spokhuset
susanne lecointre

Eerst aanbad ik de sterren
als dieren van licht
een geheim in ieder oog,
dakloos en sprookjeszoekend.
betekenden zij het onbereikbare
deel van leven.

dat was vroeger.
nu bewoon ik de onwezenlijke
wereld van twijfel,
nu woon ik - dit huis
het speelt en het spookt er
van liefsten en hun dromen
gaan hoorbaar in de kamers leven,
een ademloos spel
waarbij de wereld duizendmaal
plechtig sterft en ondergaat.

er is veel
muziek boven deze aarde
en het verhaal daarvan
blijft in de huizen hangen,
een gerucht
waarmee men geen raad weet.