karel du bois / zoek de mens mirza
tussen vier muren en een schuin dak heeft iemand gedurende zes jaar en vier maanden zonder ophouden zonder geeuwen zonder iets gewerkt aan het vervaardigen van kunstmatig geluk en toen hij eindelijk in zijn opzet was geslaagd kon hij er zelfs niet mee lachen want zijn wangen waren in zijn vals gebit geklemd geraakt.
lees vandaag nog in de bijbel de lotgevallen van god
tegen voordelige prijs bieden wij hygiënisch verpakte poëzie tijdens de fabrikatie nooit door mensenhanden aangeraakt advertentie
ik heb helemaal niet begrepen hoe je die onbestaanbare deur achter jou dichtgeklapt hebt ik kijk er dwarsdoor maar zie niets hierbij een postzegel voor het antwoord
met een zware zucht fluistert hij hoopvol ik ben geen echte dichter ik kijk hem bemoedigend aan en antwoord ik geloof je
zou ik een bloem breken om mijn vrouw daarna vergiffenis te kunnen vragen maar zij is zo lief dat durf ik niet ik durf niet veel
vulkanus was te dom om te helpen donderen hij bliksemt