/ wandelen in de stad
de benen de steeds bewegende ergens naar toe de benen wijzen ons dat er een doel is dat doel is niet de plek waar ze naar toe leiden het is steeds juist wat verder
eens op een dag toen ik een kind was heb ik voor de eerste maal met de trein gereden het was naar st niklaas in het land van waas
heb je al bemerkt dat de takken van de bomen zijn als paarden als je er gaat aanhangen buigen ze vriendelijk de nek opdat je op hun rug zou klimmen de takken van de bomen reiken naar de mensen ze zijn uitnodiging
ik heb dat al bemerkt
en de huizen zijn onze wachters onze engelbewaarders warmte in de winter en koelte in de zomer en nog veel meer onze kelk onze winterslaap en het beste zijn ze wanneer we met een brede zwaai de deur weer openzwieren en parmantig naar buiten stappen in de zon
opwindende gesprekken met de schelde
heb je in de kachel liggen kijken hoe de gloeiende kooltjes neervallen op de asse een soort van kraterlandschap onmenselijk maar de schijn van vuur de warmte van vuur en in je hart een brandstichter de hele wereld in laaiende gloed
heb je de film rashomon al gezien
Auteursrechtelijk beschermd