Forum. Jaargang 4

[p. 586]

Adagio's

Voor 't eerst in 't beweegbare tooverwoud
Waar moorddadige poelen verkrozen,
Zag ik slingers van 't schatrijkste loovergoud
Overladen met zwarte rozen;
Een dooltuin, waar nergens een vogel zong,
Onder schaduw van onheil en dood;
Hoe dieper ik door deze lanen drong
Hoe zwaarder nacht mij omsloot.

Ik wandel door dichte hoven

of slaap met mijn wilde honden.

Aan vijvers en tegen hellingen

groeien gifplanten van zalig verdooven:

Sap voor bedwelmende kwellingen,

wreede verrukking en heilige woede.

Al mijn geheimen beveel ik de veilige hoede

van 't huis dat ik hier heb gevonden.

Bezweringen moet ik zingen,
In walmen moet ik bezwijmen
Om namelooze geheimen
Aan 't eeuwig duister te ontwringen.
Ik treed op verloren wegen,
Ik weet van geen wederkeer;
Wie vóór mij hier waren, zegen
In onstoorbare sluimer neer.

Hendrik de Vries