Forum. Jaargang 3

[p. 889]

Vaarwel aan mijn Vrienden

Belooning, als de jacht der ijdle dagen wijlt
en dwaze zorgen aan uw helder woord versterven;
o kameraden, nog zal ik de vreugd niet derven,
wanneer de dood mij in de donkre haven zeilt.

Want ben ik niet ten tweeden male uit u geboren,
tot een veel blijder jeugd dan 't eerste ontwaken kent,
en tot mijn eenzaamheid, die gij alleen niet schendt,
en waar mijn brood smaakt naar uw zondoorwaaide koren?

Hoe zou, wanneer de laatste reis voor mij begint,
uw naam zich als een zang niet aan mijn lippen hechten,
en uw bestendig licht de schaduw niet bevechten,
zoodat men, stervend, mij vol jonge klaarten vindt.

R. Herreman