Der fielen, rabauwen, oft der schalcken vocabulaer

Vanden Vagieren.

DAt vij. capittel is vanden Vagieren. Dese zijn bedeleers oft auenturiers, die voor haer nemen hoe dat sy wt vrou venus berch comen ende die swarte conste connen. Ende dese worden genaemt faren scholiers. Als dese in een huys comen, so heffen si aen te spreken. Hier coemt een farnder scholier, der seuen vrijen consten een meester, een besweerer der duyuelen voor hagel, voor dondere, voor onweder

[fol. B3v]

ende voor alle quaet gespuys. Ende daer na spreect hi eenige characteren ende vreemde woorden ende teekenen. Ende maect. ij. oft .iij. cruycen ende seyt. Waer dese woorden gesproken worden daer en wort niement door gesteken, ende niemant en mach oock ongeluck ghecrijgen hier ende in alle landen. Ende hy spreect noch veel andere costelijcke woorden. Ende dan meynen die dorplieden ende andere slechte vrouwen dat alsoo is, ende si zijn vrolijc dat hy comen is, want si noyt geenen farnden scholier gesien en hebben. Ende die boeren spreken tot den vagier dit oft dat ghebreect mi oft is mi contrarie, cont ghy my gehelpen so wil ick v eenen gulden oft twee geuen. Ende dan spreect hy iae ende bedriegt die boeren om haer gelt. Ende met vremde experimenten der woorden segenen si hen, ende die boeren meynen dan om dat si so costelijcke woorden spreken dat si den duyuel connen besweren. Ende aldus connen si elcken helpen wat hem van noode is, want ghy en moecht haer niet soo veel geuragen, si en weten daer altoos een experiment op te maken. Dat is si zijn kundich v te bedrieghen om v ghelt.

Item sommige van desen als si eenige slechte vrouwen vinden die haer ouders oft haren man verloren hebben ende ghestoruen zijn, soo maken sy haer wijs dat sy wel weten waer haer sielen zijn, in hemelrijck, int vegheuier oft in die helle, ende dit doen sy om ghelt, oft

[fol. B4r]

om haer cleederen als sy geen gelt en hebben. Conclusio. Voor desen vagieren wacht v, want alle daer si mede omgaen is bouerije. Ende al dat sy spreken is gheloghen.