Het Evangelische visnet, bevattende sommige veranderde liedjes uit het zelve, andere uit de Evangelische triumph-wagen, Zingende zwaan, en anderen

[p. 206]

Op de geb. van de H. Iohannes. 24 Iuni.

Stem: {'t Vuur brand zeer.
{Zuyver maagd Angniet.

Heilig Man,
Den Heer heeft u bezind,
Sint Iohan,
Gy zijt van God bemind;
En waar bemind voor dezen tyd,
Al eer gy nog geboren zyt,
U God gy kent, Eer gij geboren bent.

Zacharias,

U Vader was bevreest als hij was
Aan den Altaar geweest;
Wanneer den Engel hem verklaard;
Dat hem zou zyn een Zoon gebaard,
Die ongeblaamt Ioannes zou zijn genaamt.

U Moeder ging,

En u zes maanden draagt;
Zy ontfing,
Gods Moeder ende Maagt!
Zy spreekt Gods Moeder eer en deugd,
En pryst den Heere met groot geneugt;
En springt verblyd, Als nog geslooten zyt.

U Vader stom

Schreef na des Engels woord,
Dat daarom
Zeer kort na u geboort,
Elk van een ander name sprak,
Op dat zij zouden met gemak;
Weten bekwaam, Iohannes is zijn naam.

Nog zeer jong.

[p. 207]

 

Was hij van jaren maar,

 

Als hy gong,

 

Hem kleden in het haar;

 

En leefde zo met vreugd en pyn,

 

Als Heremiet in de Woestyn,

 

Liet hem verzaan, met honig en sprinkhaan.

 

Hy ging voort

 

In deugden onvervaard,

 

Gods woord

 

Heeft hy den mensch verklaard:

 

Ioden dagten het was haren Heer,

 

Iohannes kend den Heere meer,

 

Sprak die is 't ziet, Maar ik en ben het niet.

 

Sprak tot hen,

 

Heeft haar geopenbaard,

 

Ik maar ben

 

Een stem die u verklaard,

 

'k Maak u des Heeren weg bekwaam,

 

En preke u des Heeren naam,

 

Die ik zyn schoen,

 

Niet waardig ben t'ontdoen.

 

Zie het Lam

 

Gods Zoone onbesmet,

 

Dat daar kwam

 

Om te voldoen de Wet,

 

't Welk al des werelds zonden draagt,

 

Geboren van een suiver Maagt,

 

Dies zyt verblyd, Dit lam ons al bevryd.

 

Iohannes loopt

 

En spreekt de menschen aan,

 

En hij doopt

 

Christus in de Iordaan,

[p. 208]

 

Doen op God kwam den Heil'gen Geest,

 

Als een Duif zitten onbevreest,

 

Hoort Iohannes schoon,

 

Dit 's mijn beminde Zoon.

 

Op het laast, Heeft hy gestort zyn bloed,

 

Als verbaast, Herodes was verwoed,

 

Om dat Iohannes hem bekijft,

 

Van 't Overspel dat hy bedryft,

 

Door dit vermaan.

 

Liet hy hem 't Hooft afslaan.