Erts. Letterkundige almanak. Jaargang 2

Victor E. van Vriesland /
Programma

Nooit meer opgaan in de
Gezichten afzonderlijk.
Hun hooge vrijheid in de
Ruimten onwerkelijk
Lokt niet meer mijn droomen
Zich als in zee de stroomen
Te vereenzelvigen gansch
Met hun verganklijken glans.

Hun eenigheid zal niet meer slaken
Mijn eigenheid, sedert zij maken
Deel uit van mijn natuur-
-lijk wereldbeeld waarin zij puur
Stoffeering zijn: een gewoon
En onopvallend moment,
Ondergeschikt aan het schoon
Geheel en van ouds bekend.