Erts. Letterkundige almanak. Jaargang 2

Victor J. Brunclair /
Sirocco

Wind over de wereld!
Speelziek in het lentgetij, bij zomering ademzwaar en in de storm furioso
in zing de wind.

Als hij aanrukt uit de bergen, reeds vloog de schildwacht bij de tolbrug machteloos omver
enkel door zijn geweerloop om te keeren, bajonet de grond in geraakt hij overeind
de wind is een groot ontwapeningsapostel
hij dempt met zijn adem alle kogelkracht en de volle laag schroot
treft zoetjes doel de mikballetjes van Karnaval

de wind kent het plan van de stad van buiten
vliegensvlug stormenderhand niet te stuiten
staat hij op de grote mart.

[p. 101]

 

een politieke tinnegieter houdt meeting in open lucht

 

de wind is geen luistervink hij dweerst het gehoor

 

stuwt naar voor

 

gaat met de lege leuzen op de vlucht

 

en de redenaar staat paf stomgeslagen

 

 

 

rukt de wind zijn bolle bombast mee

 

om diep in een woestijn overzee

 

in volle dorheid te begraven

 

de massa daarrond werd mondig na dit teken van rebellie en zal zich ontslaven

 

vlak de hoek om fluit de wind op zijn vingeren het sinjaal

 

de koppensneller maakt ruimbaan voor het volk en gaat aan de haal

 

Wilde wonderwind over de stad

 

opdringerige malle minnaar

 

een vrome jonkvrouw die zijn streling weert

 

krijgt in haar jurk uit wraak monsterborsten geboetseerd

 

zij vlucht beschaamd

 

en vraagt snikkend Moeder of dat betaamt.

 

 

 

Wind harddraver nooit buiten adem

 

in uw machtgreep omvadem

 

het kleihuis onzer onvolkomenheid

 

haal neer verstrooi naar wijd en zijd

 

de broze bouw van lage logen

 

omtoorn tornado de toren

 

der ivoren

 

Kluizenaars dat zij hervinden

 

het ware klare Woord op het stil kruispunt der saamgestormde winden.

 

 

 

Ontmantel het leeg en monotoon beweeg

 

van alle dufheid met een frisse frats,

 

hergeef ons enig vroom verblijden, bevrijd ons van ersatz.

[p. 102]

 

Wervel

 

tot schervel

 

onder uw toverslag

 

alle godvergeten dingen

 

ontrol uw stem Sirocco de wijdopen vlag

 

op geloken zielen dat zij uitslaan in jubel en zingen.

 

 

 

Op doorreis van het zuidland naar Vladivostock

 

begeleidt de wind zichzelf een vaarwel en speelt harmonica in een plisseerok

 

maar ik weet: op de hoogste heuvel van mijn land

 

loop ik hem tegen na de giergolf onvermand

 

en neem de burleske bietebauw gevangen in een schalmei

 

die temt en stemt zijn geloei tot een wekroep almachtig en blij.