Erts. Letterkundige almanak. Jaargang 1

[p. 66]

H. van Elro

Adam

Uw stem sliep in de stem van God.

Maar 't duister dat uw lichaam droeg
en aan het kruis der nooddruft sloeg
gaf u den dood tot vader.

Zoo waart gij toen de eerste zon
zijn wenteling om u begon
en om de leêge aarde.

Toen - in den aangespoelden dag,
schamel bekleed met ruimte's rag -
stond gij: onwetend en alleen.

En als de schaduw in het wassend licht
versmolt uw laatste droomgezicht
in een roerloos ontplooide drift.

Maar om uw schoudren sloeg het licht
zijn fellen mantel strenger dicht
en liet u hunkerend alleen.

[p. 67]

III

 

En gij bevondt u in het hart

 

van den voltooiden dag, verward

 

om de bespotting van uw jonge kracht.

 

 

 

Maar om u stond de wereld op! -

 

en sidderend van top tot top

 

rekte de aarde zich en stierf....

 

 

 

Zóó, uit den dood geboren, grauw

 

van ellenden, verrees uw vrouw

 

en vond u, Adam, door den dood verwekt.

[p. 68]

Pilatus' dood

De vrees was donker om zijn mond,
maar ziet: een licht werd uitgedreven
tot in de wortlen van het leven
dat zacht en bloeiend voor hem stond
en keerde als van een vreemde ster
binnen de schaduw zijner oogen.