Een nieuw liedt-boeck, genaemt het Enchuyser bot-schuytjen
(1681)–Anoniem Nieuw liedt-boeck, genaemt het Enchuyser bot-schuytjen, Een– AuteursrechtvrijStemme: Wilt vrolijck singhen.
HIer kom ick dwalen
Langhs des Bergen, Bos en dal,
Om mijn Schaepjens t' huys te halen
En te drijven in den Stal,
Die hier in het klaver-Gras
Doe Auroor ontvloden was,
Hebben in het groen gaen grasen
Dewijl Phebne daeld' seer ras.
Maer och wiens stemme
Hoor ick ginder in het wout,
Och! wien hoor ick ginder hemme?
't Is die my ghebonden hout:
't Is mijn Hart en tweede Ziel
Ach! Godin ick voor u kniel,
Aensiet doch u trouw minnare
Die soo even voor u viel.
| |
[pagina 84]
| |
't Is u Cassander
Philomela die u groet,
Dus bid ick u doch verander
Anders och ick sterven moet,
Philomela 't is gedaen,
Als de Snee sal ick vergaen
Soo ghy u niet wilt ontfermen.
Aensiet doch mijn droef ghetraen.
'k Sweer by de Goden
By Saturnus en Iupijn,
Dat ick u noyt heb ghevloden
'k Wensch met u ghepaert te zijn:
't Is Cassander dien meen
Tot mijn lief en anders geen,
Dus komt wilt u Nimphje kussen
Lief Cassander weest te vreen.
Hoor mijn beminde
Phebus ringhelen met sijn lier,
Hoor daer ginder by de Linde
Van de Bosch-Godt groot ghetier,
Die sich mee om onse vreucht
Nu met alle macht verheught,
Kom ey kom singht ons een deuntjen
Op dat het de Goden heucht.
Met quam ick treden
Uyt dat Elfen Boschjen fier,
Met mijn Nimphjen fray van leden
Om te nemen wat playsier,
Daer de Herders in het groen
Haer gewolde Schaepjens voen,
Die haer Nimpjens daer soo kussen
't Was 'er al vol vreucht te doen.
Nou Lief Cassander
Philomela die u groet,
Hey laet ons nu met malkander
Fris wesen en wel gemoet,
Laet ons nu sien de Goon
Of Venus of Cupido,
Sy sullen haer eens ontfermen
Of ick sterf wel duysent doon.
| |
[pagina 85]
| |
Nu zweer ick klare
By Sturnis en Iupijn,
Dat ick nu met u sal paren
En ghy sult mijn Vrouw nu zijn,
Philomela weest gherust
Daer op geef ick u een kus,
Laet ons schaepjes samen paren
Op dat ons schaepjes samen paren,
Op dat ons schaepjes samen paren
Op dat ons brandt wiert gheblust.
Nu wensch ick alle gare
Alle Nimphjes jonck en oudt,
Als sy met malkander paren
Weest malkander heel ghetrou,
Doet als wy hebben gedaen
Soo en sult ghy niet vergaen,
Het is soet om soo te paren
Wil het doch in danck ontfaen.
|
|