Een nieuw liedt-boeck, genaemt het Enchuyser bot-schuytjen
(1681)–Anoniem Nieuw liedt-boeck, genaemt het Enchuyser bot-schuytjen, Een– AuteursrechtvrijStemme: Alez ou le sort vous Conduit, &c.
EYlaes! mijn suchten is om niet,
De schoonste Maeght, die d'aerd oyt heeft gedragen,
En heeft geen deernis met mijn klager;
Maer lacht om 't geen sy aen mijn lijden siet,
Silvia sreede gaet heen,
En lacht terwijlen, dat ik om u ween,
Nu sy ooren stopt voor mijn gebeden,
Sal haest de doodt
Mijn schrale leden
Helpen uyt de noot.
| |
[pagina 71]
| |
2. De Son sagh noyt bedruchter hart,
Noyt nacht en was vervult met meerder suchten,
Als ik om 's levens leet t' ontvluchten,
Maer waer ik ga, my volght mijn eygen smart:
De Werelt is my veel te nouw,
Ik bid verschrickt, en voor mijn schaduw schouw;
Eylaes! ik heb tot mijn verdriet gekoosen,
De schoonste Maeght:
Maer 't hart bevroosen
Dat geen liefde dragt.
3. 'k Verlaet haer nu en wil voortaen
Gantsch doolen gaen aen geene groene wegen,
Daer geenen troost en wordt verkregen:
Maer daer de doodt moet eyndigen 't ghetraen.
Ay neen! Leander keer, ay keer;
Sy sucht om my, haer hart is al te teer;
't Is raserny, uw trouwheyt te bestrijden.
Sy is geraeckt
Met mededeliden,
't Hart inwendig blaekt.
4. Gebooge kniel ick voor 't Altaer,
En doe voor u mijn leste offerhande;
'k Verwacht het vonnis van u handen,
Te leven, of in kort te zijn een baer:
Doch zoo uw schoonheyt noch blijft straf,
So dael ick willig naer mijn treurig graf:
Maer soo de schoonste krijght op 't laest medoogen,
Zoo is 't getraen
Van mijne oogen
En mijn smert gedaen.
|
|