Een nieuw liedt-boeck, genaemt het Enchuyser bot-schuytjen

Een Nieuw vermakelijck Liedt, van een Herder en Herderinne

Stemme: alst begint.

CLarinde schept ghy dan genucht,
Om dat mijn ziel om uwe schoonheyt vlucht,
En dat mijn Leven daer schier heene vliet,
Verandert eer van sin,
Niet alte wederspannigh aen u wedermin,
Ach wanneer sal 't wesen,
Dat sal 't genesen,
Schoone Herderin.

2.

En sie se niet en hoe dat ick hier,

Nu heel mistroostigh door de selve swier,
Schier uytgemengelt door het minne vier,
Ach mijn krachten sijn ten endt,
En wat dat jeughdigh is, is van my afgewent,
Wat ick sie of vinde,
't Is alleen Clarinde,
Die mijn ziele kent,

3.

Wat soudt dan sijn en dat ghy toont,

Als een Godinne waerdigh sijn gekroont,

[p. 17]

 

En uwen Borst so na u steurigheyt woont

 

Ach verandert eens van sin,

 

Niet al te wederspannig aen u wedermin,

 

Ach wanneer sal 't wesen,

 

Datse sult genesen,

 

Schone Herderin.

 

4.

 

Tyter en andere Herders al,

 

Beklagen nevens mijn ongeval,

 

Iae selfs mijn schaepjes quijnen op de stal,

 

Niet een Nimphje niet een Maeght,

 

Die Nevens mijn haer vee te velde jaeght,

 

Of men siedt haer weene,

 

En ghy sijt alleene,

 

Een steene herte draeght.