Enchuyser liedt-boecksken

Quicken, Aen de genooden, op den tweeden Avondt.

Stem: Als ’t begint.

NU is d’eerste nacht verstreken
Daer de Bruyt soo bang voor was:
Maer ‘er sorgen zijn geweken
Door ‘et Guytjes gogeltas.

[p. 85]

 

Sie ‘er ooghjes nou eens branden:

 

Och! se drijven in ‘er hooft.

 

Liefde doet ‘er watertanden.

 

Seper, ‘k had dat niet gelooft.

 

Gut, wat hadse viesevasen

 

Eerse gistren voort wou gaen.

 

Heer! hoe moest de Bruygom rasen

 

Eerse hem ten dienst wou staen.

 

Och! och! seyse, koom gespelen,

 

Helpme, helpme: ‘k ben in ly.

 

Grebber wil men Maeghdom stelen,

 

Och! wat raedt? ey, stame by.

 

‘k Loof al sou ‘et halsen gelden

 

’t Gingh soo hol niet, als ’t ’er gingh

 

Eer men haer te vreden stelde.

 

Lieven Heer! hoe kreet ‘et dingh.

 

Ellick teeg ‘er aen ’t vermanen,

 

’t Was al, Hestertje, ‘t moet zijn:

 

Maer, och laey! sy schonck tranen,

 

In de plaets’ van soete Wijn.

 

Dan dat onweer is al over.

 

Grebber heeft ‘et wel beschickt.

 

‘k Wed ‘er niemandt soo betoover,

 

Datse nou voor ’t nachje schrickt.

 

Kijckse nou eens: dat is proncken.

[p. 86]

 

Heer! die vlieger staet ‘er fray,

 

Daer noch ringen toe geschoncken!

 

Trouwen! plantmen soo de May?

 

Vrysters laetje dan geseggen,

 

Sla de koop vry lustigh toe.

 

Koomt j’een voor de boegh te leggen

 

Stroop ‘em voor een Mellick-koe.

 

Sie, de trou geeft room met suycker,

 

Dat is immers soete kost.

 

Schickje monden: dat ’s een duycker

 

Van de swangre druyv’ geloft.

 

Ik krijgh drooghte door dit praten.

 

Dat ’s se voor. Ay lieve, kijck.

 

Ken ick oock geen wijn verlaten?

 

Ja ‘k soo waer: daer is men blijck.

 

Hier mee dan eens an ‘et singen.

 

‘k Heb men keel daer braef gesmeert.

 

’t Liedtjen is van soete dingen

 

’t Geen de Bruydt nu heeft geleert.